Όλγκα Τάουσκι-Τοντ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Όλγκα Τάουσκι-Τοντ (30 Αυγούστου 1906, Όλομουτς, Μοραβία - 7 Οκτωβρίου 1995, Πασαντίνα, Καλιφόρνια) ήταν μια Αυστριακή και μετέπειτα Τσεχοαμερικανή μαθηματικός.[22][23]
Γεννήθηκε από Εβραίους γονείς στο Όλομουτς της τότε Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας.[24] Ο πατέρας της, Τζούλιους Ντέιβιντ Τάουσκι, ήταν ένας βιομηχανικός χημικός, ενώ η μητέρα της, Ίντα Πόλαχ, ασχολούνταν με τα οικιακά.[25] Η Όλγκα Τάουσκι-Τοντ εργάστηκε πάνω στην αλγεβρική θεωρία αριθμών, πήρε διδακτορικό στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης, υπό την εποπτεία του Φίλιππ Φουρτβένγκλερ,[26] και παρευρέθηκε, επίσης, σε συνεδριάσεις του Κύκλου της Βιέννης.
Σύμφωνα με τον Ιταλό μαθηματικό και φιλόσοφο Τζιανκάρλο Ρότα, η Όλγκα Τάουσκι-Τοντ, ως νεαρή μαθηματικός, προσελήφθη από μια ομάδα Γερμανών μαθηματικών, προκειμένου να βρει και να διορθώσει τα πολλά μαθηματικά λάθη που υπήρχαν στα έργα του Ντάβιντ Χίλμπερτ, έτσι ώστε να μπορούν να συγκεντρωθούν σε έναν τόμο που θα τον παρουσίαζαν σε αυτόν στα γενέθλιά του.[27] Υπήρχε μόνο ένα χαρτί, για την υπόθεση του συνεχούς, που η Όλγκα δεν ήταν σε θέση να επιλύσει.[28][29][30]
Το 1935, μετακόμισε στην Αγγλία και έγινε συνεργάτης στο Κολέγιο Γκίρτον, το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, καθώς και στο Κολέγιο Μπριν Μορ.[31] Το 1938 παντρεύτηκε το Βρετανό μαθηματικό Τζον Τοντ (1911-2007), συνάδελφό της στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου. Αργότερα, άρχισε να χρησιμοποιεί πίνακες για να αναλύει τις δονήσεις των αεροπλάνων, κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, στο Εθνικό Εργαστήριο Φυσικής του Ηνωμένου Βασιλείου.[32] Θεωρείται ότι ήταν «λαμπαδηδρόμος» της θεωρίας των πινάκων.[33][34]
Το 1945 οι Τοντ μετανάστευσαν στις Ηνωμένες Πολιτείες και εργάστηκαν για το Εθνικό Γραφείο Προτύπων, ένα εργαστήριο προτύπων μετρήσεων. Το 1957 εντάχθηκαν στο εκπαιδευτικό προσωπικό του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Καλιφόρνιας (Caltech) στην Πασαντίνα.[35]
Η Όλγκα Τάουσκι-Τοντ υπήρξε συνεργάτης της Αμερικανικής Ένωσης για την Πρόοδο της Επιστήμης, Λέκτορας Ναίτερ και αποδέκτης του αυστριακού Σταυρού της Τιμής για την Επιστήμη και την Τέχνη, 1ης τάξης, το 1978.[36] Επέβλεψε, επίσης, την πρώτη γυναίκα με διδακτορικό του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας, την Λορέιν Φόστερ.