Άρτεμις
θεά της ελληνικής μυθολογίας / From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Άρτεμις (νέα ελληνικά: Άρτεμη[1], λατινικά: Diana) είναι μια από τις παλαιότερες[2][3], πιο περίπλοκες αλλά και πιο ενδιαφέρουσες μορφές του ελληνικού πανθέου. Κόρη του Δία και της Λητούς, δίδυμη αδελφή του Απόλλωνα, βασίλισσα των βουνών και των δασών, θεά του κυνηγιού, προστάτιδα των μικρών παιδιών και ζώων, και θεά του φεγγαριού. Σε ορισμένες περιοχές λατρεύονταν ως Ελένη.[2][4]
Γρήγορες Πληροφορίες Άρτεμις, Γονείς ...
Άρτεμις | |
---|---|
Θεά του κυνηγιού, του φεγγαριού, προστάτιδα των μικρών παιδιών και ζώων. | |
Η Άρτεμις των Βερσαλλιών (ρωμαϊκό αντίγραφο του κατεστραμμένου αυθεντικού αγάλματος του Λεωχάρη), Μουσείο του Λούβρου, Παρίσι. | |
Γονείς | Δίας και Λητώ |
wikidata (π) |
Κλείσιμο
Από τη θεά Αρτέμιδα, προέρχεται το όνομα Αρτεμισία.
Η Εστία, η Αθηνά και η Άρτεμις, ήταν οι μόνες θεές που πάνω τους δεν είχε δύναμη η Αφροδίτη (που είχε υποτάξει το σύνολο θεών και ανθρώπων).
Αντίστοιχη της Αρτέμιδος στη ρωμαϊκή μυθολογία είναι η Ντιάνα, ενώ στην ετρουσκική μυθολογία η θεότητα Αρτούμες.