Άλφρεντ Νορθ Γουάιτχεντ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Άλφρεντ Νορθ Γουάιτχεντ (αγγλικά: Alfred North Whitehead, 15 Φεβρουαρίου 1861 – 30 Δεκεμβρίου 1947) ήταν Άγγλος μαθηματικός και φιλόσοφος. Είναι γνωστός ως η καθοριστική μορφή της φιλοσοφικής σχολής που είναι γνωστή ως «φιλοσοφία της διαδικασίας»[4], η οποία σήμερα έχει βρει εφαρμογή σε μια ευρεία ποικιλία επιστημονικών κλάδων, συμπεριλαμβανομένων της οικολογίας, της θεολογίας, της εκπαίδευσης, της φυσικής, της βιολογίας, της οικονομίας και της ψυχολογίας, μεταξύ άλλων περιοχών.
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επιμέλεια ώστε να ανταποκρίνεται σε υψηλότερες προδιαγραφές ορθογραφικής και συντακτικής ποιότητας ή μορφοποίησης. Αίτιο: τμήματα του κειμένου είναι πιθανώς αυτόματη μετάφραση (κακή σύνταξη), ενώ παράλληλα υπάρχουν αμετάφραστες ονομασίες ατόμων και εννοιών και ορθογραφικά λάθη Για περαιτέρω βοήθεια, δείτε τα λήμματα πώς να επεξεργαστείτε μια σελίδα και τον οδηγό μορφοποίησης λημμάτων. |
Άλφρεντ Νορθ Γουάιτχεντ | |
---|---|
Γέννηση | 15 Φεβρουαρίου 1861[1][2][3] Ραμσγκέιτ |
Θάνατος | 30 Δεκεμβρίου 1947[1][2][3] Κέιμπριτζ |
Υπηκοότητα | Ηνωμένο Βασίλειο |
Σπουδές | Κολέγιο Τρίνιτι, Σχολή Σέρμπορν και Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ |
Σύζυγος | Evelyn Ada Maud Rice Willoughby-Wade |
Τέκνα | Thomas North Whitehead |
Βραβεύσεις | Εταίρος της Βασιλικής Εταιρίας (1903), επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Σαιντ Άντριους, επίτιμος διδάκτωρ του πανεπιστημίου Χάρβαρντ, βραβείο Συλβέστερ (1925), James Scott Prize Lectureship (1922), Butler Medal (1930), Τάγμα της Αξίας του Ηνωμένου Βασιλείου (1945) και Εταίρος της Βρετανικής Ακαδημίας |
Επιστημονική σταδιοδρομία | |
Ερευνητικός τομέας | λογική, μαθηματικά, Φιλοσοφία της επιστήμης και μεταφυσική |
Ιδιότητα | φιλόσοφος, μαθηματικός, φυσικός, θεολόγος, συγγραφέας και λογικολόγος |
Διδακτορικός καθηγητής | Edward Routh |
Φοιτητές του | Ρόμπερτ Οπενχάιμερ |
Υπογραφή | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Στην αρχή της σταδιοδρομίας του ο Γουάιτχεντ έγραψε κυρίως για τα μαθηματικά, τη λογική και τη φυσική. Το πιο αξιοσημείωτο έργο σε αυτούς τους τομείς είναι το τρίτομο Principia Mathematica (1910-1913), το οποίο έγραψε μαζί με τον πρώην μαθητή του Μπέρτραντ Ράσελ. Το Principia Mathematica θεωρείται ένα από τα πιο σημαντικά έργα του εικοστού αιώνα στη μαθηματική λογική.[5]
Στα τέλη του 1910 και στις αρχές της δεκαετίας του 1920, ο Γουάιτχεντ σταδιακά έστρεψε την προσοχή του από τα μαθηματικά στη φιλοσοφία της επιστήμης, και, τελικά στη μεταφυσική. Ανέπτυξε ένα ολοκληρωμένο μεταφυσικό σύστημα, το οποίο ριζικά αναχώρησε από το μεγαλύτερο μέρος της δυτικής φιλοσοφίας. Ο Γουάιτχεντ, υποστήριξε ότι η πραγματικότητα αποτελείται από διαδικασίες, αντί για υλικά αντικείμενα, και ότι οι διαδικασίες είναι καλύτερο να ορίζονται από τις σχέσεις τους με άλλες διαδικασίες, απορρίπτοντας έτσι τη θεωρία ότι η πραγματικότητα είναι θεμελιωδώς κατασκευασμένη από κομμάτια της ύλης που υπάρχουν ανεξάρτητα το ένα από το άλλο.[6] Σήμερα τα φιλοσοφικά έργα του Γουάιτχεντ – ιδιαίτερα διαδικασία και πραγματικότητα – θεωρούνται τα θεμελιώδη κείμενα της φιλοσοφίας της διαδικασίας.
Η φιλοσοφία της διαδικασίας του Γουάιτχεντ υποστηρίζει ότι «υπάρχει επιτακτική ανάγκη να έρθει να δει τον κόσμο ως διαδίκτυο αλληλένδετων διαδικασιών που αποτελούν αναπόσπαστα μέρη, έτσι ώστε όλες οι επιλογές μας και οι πράξεις μας να έχουν συνέπειες για τον κόσμο γύρω μας».[6] Για τον λόγο αυτό, μία από τις πολλά υποσχόμενες εφαρμογές της σκέψης του Γουάιτχεντ τα τελευταία χρόνια έχει σημειωθεί στον τομέα της οικολογίας του πολιτισμού και της περιβαλλοντικής ηθικής πρωτοπόρος της υπήρξε John B.Cobb,Jr.[7]