Finougriske rěcy su aglutinujuce rěcy, t.gr. póśěgi buchu pśez wužywanje sufiksow a rědšej teke prefiksow wugronjone. Na pś. dom – w mójom domje:
finski: talo – talossani
mordwiniski: kudo – kudosom
hugorski: ház – házamban
Finougriske rěcy njamaju žeden gramatiski rod.
W baltofinskich a samiskich rěcach eksistěrujo stopnjowa změna konsonantow (nimski Stufenwechsel), t.gr. změna konsonanta w zdonku pó sufiksu. (Na pś. finski kukka – kukat (‘kwětka – kwětki’), katu – kadut (‘droga – drogi’); samiski ahkku – ahkut (‘starka – starki’), goahti – goađi (‘hěta – hěty’). Teke ma nejwěcej finskich rěcow wokalowu harmoniju.
Z wuwześim Komišćiny njeznaju finougriske rěcy žeden syntetiski futur. W jadnotliwych rěcach wustupujo tola analytiski futur.
We finougriskich rěcach njeeksistěrujo słowo za měś. Wobsejźeństwo se zwětšego pśez werb byś a deklinaciju wobsejźarja zwuraznja – pó słowje pla někogo jo něco (na pś. finski minulla on auto "mam awto", mordwiniski moń kudom "mam dom")
We wšych finougriskich rěcach typiska jo bogatosć na padach, pśedewšym k zwuraznjenju městnych poměrow.
Finske rěcy wobsejźe k negaciji zaprějacy werb, kótaryž se město głownego werba bu konjugěrujo. Na pś.:
Finski mennä – "hyś": en mene, "njejdu" – et mene, "njejźoš" – ei mene, "njejźo"
Komiski ker – "cyniś": og ker, "njecynim" – on ker, "njecyniš" – oz ker, "njecyni"
Samiski mannat "hyś": in mana "njejdu" - it mana "njejźoš" - ii mana "njejźo"