Юрату — çынсене пĕр пĕрне туртакан, пĕрле пулас килтерекен вăйлă туйăм[1] [2]
Юрату сăмахĕн ытти пĕлтерĕшĕсем те пур. Юрату (пĕлтерĕшсем) пăхăр хĕрлĕ чĕре — юратун пĕтĕм тĕнчере паллă символĕ Юрату китай иероглифĕ (愛). Варринче чĕре (心) тăрать
Тăван юратăвĕ, Адольф Вильям Бугро
Амăш юратăвĕ, Адольф Вильям Бугро Амăшĕ хăйĕн ачине юратать, уншăн хăйĕн пурнăçне те шеллемест.
Туслăх Юрату (христос ырлăхĕ) Юрату тата ислам Юрату кĕперĕ Патриотизм Платон юратăвĕ Полиамори Ашшĕ-амăш юратăвĕ Шыв стаканĕ теорийĕ
Большой толковый психологический словарь/Ребер Артур: Пер. с англ. — М.:Вече, АСТ, 2000. ISBN 5-7838-0606-4
Ильин Е. П. Эмоции и чувства. — СПб:Питер,2001.—752 с ISBN 5-318-00236-6 Д. Чавдарова. Метафора «любовь — пища» в русской литературе XIX века // Алфавит: Строение повествовательного текста. Синтагматика. Парадигматика. — Смоленск: СГПУ, 2004, с. 222—230В. Дроздов. Мистическая любовь в иранском суфизме // Востоковедение: Филологические исследования. Вып. 26: Сб. статей. — СПб, 2005, с. 129—138Fromm, Erich. The Art of loving. An Enquiry into the Nature of Love. N.Y.: Harper & Row, 1956.А. П. Слободяник. Любовь, определение 2009 ҫулхи Ҫу уйӑхӗн 21-мӗшӗнче архивланӑ . // «Психотерапия, внушение, гипноз». Киев, «Здоров’я», 1977, с. 345—346Иванченко, Г. В. Логос любви . — М.: Смысл, 2007. — 6,5 п.л. — ISBN 978-5-89357-236-0 
_-_Fraternal_Love_(1851).png)
_-_Maternal_Admiration_(1869).jpg)
