Китъ

Китꙑ и латиньскꙑ Cetacea · вєликъ морьскъ млѣкосъсѫщь ꙁвѣрии сѣмиꙗ ѥстъ · иꙁ ихъжє синь китъ наивєликъ ꙁвѣрь свѣтѣ ѥстъ длъготоѭ до триѥ дєсѧтє мєтръ и вѣсомь до съта и пѧти дєсѧтє тонъ^[1]

Гръбьнъ итъ

єтѷмологїꙗ

Словѣньско слово китъ отъ грьчьска κῆτος поѩто ѥстъ · ꙗко ꙁъванꙑ сѫтъ морьскꙑ чоудьнꙑ ли ꙁълꙑ ли ꙁвѣриѥ мѷѳѣхъ и пьсаниꙗхъ · иꙁ ихъжє вѣдомъ ѥстъ наприкладъ лєвиаѳанъ^[2][3]

кладѧꙃи

1. Жизнь животных, под ред. С. П. Наумова и А. П. Кузякина, в 6 томах. — М.: Просвещение, 1971. — Т. 6. — С. 256—266.
2. Кит // Библейская энциклопедия архимандрита Никифора. — М., 1891—1892.
3. Кит // Еврейская энциклопедия Брокгауза и Ефрона. — СПб., 1908—1913.