![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c7/Ks._Bernard_Sychta.jpg/640px-Ks._Bernard_Sychta.jpg&w=640&q=50)
Bernat Sëchta
From Wikipedia, the free encyclopedia
Bernat Zëchta (Sëchta) (pol. Bernard Sychta; ùr. 21 strëmiannika 1907 w Pùzdrowie, ùm. 25 lëstopadnika 1982 w Gduńskù) – ksądz, etnograf, słowôrznik, kaszëbista. Ùsôdzca scenowich dokazów – historicznëch, np. Gwiôzdka ze Gduńska (1930, 1938) i Spiącé wòjskò (Spiącé uejskue: dramat kaszubski w czterech odsłonach, 1937), i òbëczajnëch: Hanka sã żeni (1937) ë Dzéwczã i miedza (1938). Wôżny je jegò Słownik gwar kaszubskich na tle kultury ludowej[1]. Ten słowôrz gwar kaszëbsczich òbjimô tekstë ò roscëznie i zwierzëznie czë demónach (np. Pólnica), czarzënowé, ò pòwstôwaniu swiata (ajtiologiczné) ë ò „swiece na òpak”. Są w nim téż pòdaniô historiczné (np. o spiącëch ricerzach), nôtërné (np. ò maniewidach, krôsniãtach, mòrach, stolemach), demónologòwé (np. ò diôbłach), ò czarownicach i farmazónach itd. Słowôrz Zëchtë òbjimô m.jin. 8 tës. gôdk i 4 tës. frazeologizmów, wiele tekstów piesni, òpòwiescy, anegdotów, a téż tãgódk. To béł doctor honoris causa Gduńsczégò Ùniwersytetu. Òn ùmarł w 1982 rokù w Gduńskù, a pòchòwóny je w Pelplinie.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c7/Ks._Bernard_Sychta.jpg/640px-Ks._Bernard_Sychta.jpg)
W centróm Serakòjc je òd 2015 rokù jegò widzałô szlachòta.