Sì
Hók-ciŭ-nè̤ng nièng-nièng-màng Dĕ̤ng-cáik siăh gì siŏh cṳ̄ng diĕng gì nó̤h/福州儂年年暝冬節食其蜀種甜乇 / From Wikipedia, the free encyclopedia
Chăng-kō̤ Mìng-dĕ̤ng-ngṳ̄ Háng-cê gì bēng-buōng. / 參考閩東語漢字其版本。
茲頁面裡勢有福州話特殊其漢字。部分操作系統共瀏覽器需要特殊字母共符号其支持乍會正確顯示Unicode擴展漢字,儷是無其話,可能會顯示亂碼、方框等等。 |
Sì (𥻵), bô hô̤ lā̤ sì-giāng, sê Hók-ciŭ-nè̤ng nièng-nièng-màng Dĕ̤ng-cáik siăh gì siŏh cṳ̄ng diĕng gì nó̤h, sāi sŭk-mī có̤ siàng, có̤ ièng-ièng-nuóh băh-băh-nióh, ék-buăng dŭ mò̤ âng. Sì siăh sèng-hâiu diŏh ĕng huă-sĕng-hūng, iù-muài-hūng diē-sié bŏ̤-lŏng lâ puói lā̤ siăh. Ĭng-ôi sì gâe̤ng „sì-găng“ gì „sì“ (時) huák-ĭng siŏh-iông, Hók-ciŭ-nè̤ng dŭ siŏng-séng, siăh sì sì-lài-ông-diōng (時來運轉) — sì-dô̤ cêu â̤ biéng hō̤.[1][2][3]