feliĉil'arrel √feliĉ i la desinència -i. feliĉi (present feliĉas, passat feliĉis, futur feliĉos, condicional feliĉus, volitiu feliĉu) Gojar, ser feliç. ĝoji,
felicitarcongratulor (la) Macedoni: че́сти (mk) Malai: tahniah (ms) Neerlandès: feliciteren (nl), gelukwensen (nl) Noruec: gratulere (no) Persa: تبریک گفتن (fa)
feliĉePotser volíeu: felice Pronúncia(i): /feˈli.t͡ʃe/ Àudio: Etimologia: De l'arrel √feliĉ i la desinència -e feliĉe feliçment malfeliĉe Síl·labes: fe·li·ĉe
felicitàssimfelicitàssim (balear) Primera persona del plural (nosaltres) de l'imperfet de subjuntiu del verb felicitar. feliciteguéssom, felicitéssim, felicitéssem
feliĉaDe l'arrel √feliĉ i la desinència -a. feliĉa (plural feliĉaj, acusatiu feliĉan, plural acusatiu feliĉajn) feliç «Mia onklo vivis feliĉa.» (nimfeo, Tatoeba