fuŝparoli

Esperanto

Izgovor

• IPA: [fuʃpaˈroli]

Etimologija

• Od fuŝ- + paroli

Glagol

fuŝparoli (sadašnjost: fuŝparolas, prošlost: fuŝparolis, budućnost: fuŝparolos, kondicional: fuŝparolus, volitiv: fuŝparolu)

1. govoriti jezik vrlo loše; govoriti jezik sa greškama, loše se izraziti

   Ili kapablas fuŝparoli en pluraj lingvoj.

   Oni su sposobni govoriti razbijene verzije nekoliko jezika.

Deklinacija

	Infinitiv			Imperativ			Kondicional
	fuŝparoli			fuŝparolu			fuŝparolus
	Sadašnjost			Prošlost			Budućnost
	Jednina	Množina	Jednina	Množina	Jednina	Množina
Vrijeme	fuŝparolas			fuŝparolis			fuŝparolos
Aktivni particip	fuŝparolanta	fuŝparolantaj	fuŝparolinta	fuŝparolintaj	fuŝparolonta	fuŝparolontaj
Akkuzativ	fuŝparolantan	fuŝparolantajn	fuŝparolintan	fuŝparolintajn	fuŝparolontan	fuŝparolontajn
Pasivni particip	fuŝparolata	fuŝparolataj	fuŝparolita	fuŝparolitaj	fuŝparolota	fuŝparolotaj
Akkuzativ	fuŝparolatan	fuŝparolatajn	fuŝparolitan	fuŝparolitajn	fuŝparolotan	fuŝparolotajn
Imenički aktivni particip	fuŝparolanto	fuŝparolantoj	fuŝparolinto	fuŝparolintoj	fuŝparolonto	fuŝparolontoj
Akkuzativ	fuŝparolanton	fuŝparolantojn	fuŝparolinton	fuŝparolintojn	fuŝparolonton	fuŝparolontojn
Imenički pasivni particip	fuŝparolato	fuŝparolatoj	fuŝparolito	fuŝparolitoj	fuŝparoloto	fuŝparolotoj
Akkuzativ	fuŝparolaton	fuŝparolatojn	fuŝparoliton	fuŝparolitojn	fuŝparoloton	fuŝparolotojn
Adverbijalni aktivni particip	fuŝparolante			fuŝparolinte			fuŝparolonte
Adverbijalni pasivni particip	fuŝparolate			fuŝparolite			fuŝparolote

fuŝparoli