From Wikipedia, the free encyclopedia
pH je mjera kiselosti ili bazičnosti nekog rastvora koju je 1909. godine uveo danski hemičar S. P. L. Sørensen. Vodeni rastvori na 25 °C s pH manjom od sedam smatraju se kiselim, dok se oni s pH većom od sedam smatraju bazičnim (alkalnim). Kad je pH jednaka 7.0, to je neutralna tačka pri 25 °C, jer je pri tom pH koncentracija H3O+ jednaka koncentraciji OH− u čistoj vodi.
Molarna koncentracija vodonikovih iona ili hidroksid iona u vodenom rastvoru slabih kiselina ili baza uvijek je niska, pa uključuje negativan eksponent, kao npr. 4,6 × 10−8 mol/dm3. Da bi se to pojednostavilo, koristi se negativan logaritam koncentracije H+ iona i taj broj se naziva pH rastvora. .[1]
Analogno ovome može se definisati i vrijednost pOH, jer disocijacijom vode nastaju i hidroksid ioni OH-.
U eksperimentalnom radu se ipak češće koristi vrijednost pH. Relacija između ove dvije vrijednosti je sljedeća: na osnovu ionskog produkta vode poznato je:
pa slijedi da je:
Čista voda ima pH vrijednost 7.00, pa kažemo da je čista voda i bilo koji rastvor koji ima pH = 7.0 neutralan . Ako rastvor ima vrijednost pH<7.00, rastvor je kiseo. Ako rastvor ima vrijednost pH>7.00, rastvor je bazičan.
Najtačnija i najpreciznija metoda mjerenja pH je pomoću pH-metra. Za manje precizno mjerenje može se koristiti indikatorski papir. Kiselinsko-bazni indikatori su intenzivno obojene slabe organske kiseline ili baze koje prilikom primanja ili otpuštanja protona (iona H+) mijenjaju boju.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
