Krešimir Vlašić bio je bosanskohercegovački muzičar, kompozitor i jedan od pionira sarajevske pop rok scene.[1]
| Krešimir Vlašić | |
|---|---|
| Pseudonimi | Keco |
| Rođenje | 1940 Osijek, Kraljevina Jugoslavija |
| Smrt | 2018 Sarajevo, Bosna i Hercegovina |
| Žanrovi | Pop, rok, šlager, funk |
| Zanimanje | Muzičar |
| Instrumenti | Truba, |
| Karijera | 1966–1998 |
| Povezani umjetnici | Ambasadori, Plesni orkestar Radiotelevizije Sarajevo |
Završio je srednju muzičku školu na odsjeku za trubu u Osijeku, a 1964. upisao Muzičku akademiju u Sarajevu. Zahvaljujući iskustvu u sviranju u malim sastavima i Big Bandu, brzo se uključio u muzička zbivanja u Sarajevu. Na Radio Sarajevu svirao je u Studijskom orkestru koji je vodio Esad Arnautalić, a sa ovim sastavom za potrebe radija snimao je dječiju, zabavnu i pop muziku. Također, snimao je za vokalne soliste i vokalno instrumentalne sastave. Kao član Studijskog, a kasnije i Plesnog orkestra, učestvovao je u snimanju svih Šlagera sezone do odlaska u mirovinu 1998. Prve snimke sa vokalnoinstrumentalnim sastavom Pro Arte snimio je za "Šlager sezone 69". Nakon odsluženja vojnog ruka u JNA 1971. postaje stalni uposlenik u Plesnom orkestru Radiotelevizije Sarajevo s kojim je snimao matrice za pjevače, instrumentalne soliste jazz i zabavne muzike. Napisao je veliki broj instrumentalnih kompozicija za Plesni orkestar, a pisao je aranžmane za pjevače i grupe. Kao aranžer učestvovao je na festivalima: Vaš šlager sezone, Prvi aplauz i Mali šlager. U više navrata s ovim sastavom svirao je u Radencima na tradicionalnim susretima i koncertima Plesnih orkestara iz svih republičkih RTV kuća iz cijele bivše Jugoslavije. Poslije zvaničnog dijela predstavljanja orkestara za vrijeme "jam session-a" izvođene su i njegove instrumentalne kompozicije: "Moja mala škorpija", "Ventil" i druge. Godine 1971. počeo je svirati u grupi Ambasadori, s kojima je svirao na Šlageru sezone kompoziciju "Plačem za tvojim usnama", dok je vokalni solista bio Zdravko Čolić. Upravo je nastupajući sa Ambasadorima od 1972-1976 ostvario najveći uspjeh, od kojih je najznačajnija pobjeda na Opatijskom festivalu s pjesmom "Ne mogu skriti svoju bol" kvalificirajući se tako za nastup na Eurosongu u Den Haagu 1976. S ovim sastavom nastupao je na svim festivalima u Jugoslaviji, kao i na nekoliko koncertnih thrneja po Sovjetskom Savezu u trajanju od 2-3 mjeseca. Za Ambasadore komponirao je i aranžirao mnoge pjesme. Godine 1975. bio je predstavnik Bosne i Hercegovine svirajući s međunarodnim velikim Jazz orkestrom EBU (Udruženje evropskih Radiotelevizija) kojim je dirigirao Miljenko Prohaska i koji je izvodio njegove kompozicije.
Kao član Plesnog orkestra svirao je na svim projektima Muzičke produkcije Radiotelevizije Sarajevo poput: Džez iz studija, Muzika raspoloženja, Vaš šlager sezone, Mali šlager, K’o nekad u 8 itd. Krajem 1980-ih osnovao je džez sastav Happy End, gdje su pored njega na trubi svirali saksofonist Branko Šukovec (kasnije ga je mijenjao Zoltan Szabo), trombonist Marin Gradac, klavijaturist Bojan Anđić, bas gitarist Mirko Manoilov, bubnjar Vladimir Borovčanin Šento i vokalna solistica Tanja. Početkom rata u Bosni i Hercegovini Plesni orkestar u kojem je svirao nastavio je sa radom, ali u veoma teškim uslovima. Bio je jedan od prvih dobrovoljaca u orkestru Armije Bosne i Hercegovine, koji je također snimao u RTV domu. Tokom rata pisao je aranžmane za Mali šlager i dobio nagradu 1994. godine za najbolji aranžman, a istovremeno pisao je instrumentalne verzije borbenih i rodoljubnih pjesama. U to vrijeme obnovio je rad svog džez sastava Happy End sa novim članovima: Tomislav Karač klarinet i saksofon, Josip Jurić Pepi trombon, Željko Jurić klavijature, Enes Seferović kontrabas, Đorđe Kisić i Vladimir Borovčanin Šento bubnjevi. Tokom rata imali su koncertne nastupe, a gostovali su u emisiji Pop metropola koju je vodio Vlatko Marković i u emisiji o instrumentima koju je vodila Dijana Grković-Foretić. Poslije rata, grupa Happy End bio je prvi džez sastav iz Bosne i Hercegovine koji je pozvan na neki međunarodni džez festival u njemačkom gradu Ulmu 1996. godine. Naredne godine svirali su u švedskom gradu Askersund, a učestvovali us i na nekoliko domaćih džez festivala. Bili su učesnici Sarajevske zime a u prostorijama Amaterskog kulturnog centra Slobodan Princip Seljo svirali džez i plesne večeri. U zadnjoj fazi svoje muzičke karijere pisao je aranžmane i instrumentalne kompozicije za kolege: Željka Grileca, Edina Pandura, Jakšu Jurjevića, Enesa Bajramovića, Faruka Jažića, Darka Arkusa, Josipa Sliška i druge. Radio je instrumentalne verzije naših i stranih hitova, evergrina i narodnih pjesama. Umro je u Sarajevu 2018.[2]
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
