Divoš Tihoradić

Divoš Tihoradić bio je vlastelin s područja Usore, povezan za utvrđeni grad Srebrenik. Formom patronimika pretpostavlja se da je njegov otac Tihorad, koji je umro između 1326-1329. Njegov brat bio je Vitan Tihoradić, a sinovi su mu bili Miloš, Sladoje i Dobroslav Divošević.^[1] Prvi put Divoš je spomenut kao svjedok na povelji od 23. oktobra 1332. kojom se reguliraju sporovi između Bosanaca i Dubrovčana, a u svojstvu pristava naveden je na povelji od 15. marta 1333, kojom bosanski ban Stjepan II Kotromanić ustupa Dubrovčanima Ston i Prevlaku.^[2] Tihoradići su srodnici vlastele Zlatonosovići, poznate u 15. vijeku.

Divoš Tihoradić je poznat kao naručilac izrade evanđelja u struci po njemu nazvanog Divoševo evanđelje, značajnim spomenikom iz 14. vijeka.^[3]

Reference

1. Pavao Anđelić, Postojbina i rod Divoša Tihoradića, Slovo 25-26, Zagreb 1976, 234-235.
2. Isto.
3. Jelica Đurić – Rajka Ivanišević, Jevanđelje Divoša Tihoradića, Zbornik radova Vizantološkog instituta 7, Beograd 1961, 153-160; Irena Grickat, Divoševo Jevanđelje, Južnoslavenski filolog 25, Beograd 1961-1962, 227-293.

Literatura

• Pavao Anđelić, Postojbina i rod Divoša Tihoradića, Slovo 25-26, Zagreb 1976, 231-239.
• Jelica Đurić – Rajka Ivanišević, Jevanđelje Divoša Tihoradića, Zbornik radova Vizantološkog instituta 7, Beograd 1961, 153-160.
• Irena Grickat, Divoševo Jevanđelje, Južnoslavenski filolog 25, Beograd 1961-1962, 227-293