Зяновіч

Зяновіч — беларускае прозвішча, якое паходзіць ад імя Зянон^[1] (Зіновій)

• Зяновічы — вялікалітоўскі шляхецкі род, прозвішча часта выкарыстоўваецца з гербавай прыстаўкай «Дэспат»
• Зяновіч — адна з назваў герба «Дэспат»

Носьбіты прозвішча

• Аляксандр Іванавіч Зяновіч (Дэспат-Зяновіч) (1829—1897) — табольскі губернатар у 1863—1867 гадах, супрацоўнік міністэрства ўнутраных спраў Расійскай імперыі.
• Андрэй Віталевіч Зяновіч (нар. 1962) — савецкі і расійскі валейбольны суддзя.
• Георгій Зяновіч (каля 1782—1853) — польскі легіянер у арміі Напалеона.
• Крыштаф Зяновіч:

• Крыштаф Зяновіч (каля 1540 — 1614) — ваявода берасцейскі.
• Крыштаф Зяновіч (?—1717) — ваявода менскі.

• Мікалай Багуслаў Зяновіч (? —1621) — кашталян полацкі з 1618 года.
• Міхал Антонавіч Зяновіч (1768—пасля 1823) — мінскі губернскі маршалак (1814—1823).
• Станіслаў Зяновіч (каля 1610—1672) — падкаморы вількамірскі ў 1653 годзе, кашталян новагародскі з 1671 года.
• Станіслаў Іванавіч Зяновіч (Дэспат-Зяновіч) (1835—1900) — гарадскі галава Баку ў 1878—1894 гадах.
• Сцяпан Фёдаравіч Зяновіч (1779—1856) — прафесар хіміі.
• Юрый Іванавіч Зяновіч (каля 1450 — пасля 1516) — намеснік браслаўскі ў 1494—1499 гадах, смаленскі ў 1507—1508 гадах і магілёўскі з 1514 года, з 1516 года маршалак дворны літоўскі.
• Юрый Мікалаевіч Зяновіч (каля 1510—1583) — кашталян полацкі ў 1566—1570 гадах і смаленскі з 1579 года, удзельнік Лівонскай вайны.
• Ян Янавіч Зяновіч (каля 1550—1614) — падстолі вялікі літоўскі ў 1576—1594, кашталян віцебскі ў 1594—1600 гадах і смаленскі з 1600 года.

Крыніцы

1. Усціновіч, А. К. Зянон // Слоўнік асабовых уласных імён / А. К. Усціновіч; навук. рэд. А. А. Лукашанец. — Мінск: Літаратура і Мастацтва, 2011. — 24 с. — 1 200 экз. — ISBN 978-985-6941-10-1.