Эйгердаўскі сельсавет

Э́йгердаўскі сельсавет — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Іўеўскага раёна Гродзенскай вобласці. Цэнтр — аграгарадок (да 2009 г. вёска) Эйгерды.

Эйгердаўскі сельсавет
Краіна	Беларусь
Уваходзіць у	Іўеўскі раён
Уключае	35 населеных пунктаў
Адміністрацыйны цэнтр	Эйгерды
Дата ўтварэння	12 кастрычніка 1940, 19 студзеня 1965
Дата скасавання	29 красавіка 1960
Насельніцтва (2019)	809
Часавы пояс	UTC+03:00
Код аўтам. нумароў	4

Утвораны 12 кастрычніка 1940 года як Такарышкаўскі сельсавет у складзе Юрацішкаўскага раёна Баранавіцкай вобласці БССР. Цэнтр — вёска Такарышкі. З 20 верасня 1944 года ў складзе Маладзечанскай вобласці. З 20 студзеня 1960 года ў складзе Іўеўскага раёна Гродзенскай вобласці. 29 красавіка 1960 года скасаваны, тэрыторыя ўвайшла ў склад новаўтворанага Даўгердзішскага сельсавета^[1].

19 студзеня 1965 года Такарышкаўскі сельсавет утвораны зноў у Іўеўскім раёне Гродзенскай вобласці з цэнтрам у вёсцы Такарышкі ў складзе 32 населеных пунктаў: 14 населеных пунктаў (Гаст, Гнілуха, Добавічы, Дубаносіха, Залясоўшчына, Клім, Магенцы, Мазоліха, Моргавічы, Родзеўшчына, Рудая, хутар Саманіны, Самароднікі і Чорны Луг), якія ўваходзілі ў склад Багданаўскага сельсавета, і 18 населеных пунктаў (Баруцішкі, Гердушкі, Дунай, Забалаць, Залескаўшчына, Іванкі, Кірвелі, Крычнікі, Матыкаўшчына, Нарэйкі, Папельнікі, Селішчаняты, Такарышкі, Чычыноўшчына, хутар Шыльвы Бор, Эйгерды, Юнкавічы і Яцкава), якія знаходзіліся ў адміністрацыйным падпарадкаванні Юрацішкаўскага пассавета^[2]. 15 ліпеня 1985 года цэнтр сельсавета перанесены ў вёску Эйгерды, сельсавет перайменаваны ў Эйгердаўскі^[3]. 16 сакавіка 1987 года скасаваны хутар Чорны Луг^[4]. 30 мая 1988 года ў склад сельсавета з Трабскага сельсавета перададзены 9 населеных пунктаў (вёскі Даўгердзішкі, Каўшары, Яхімаўшчына, хутары Аглоблішкі, Брынюкі, Сякерышкі, Франконава, Чарніца і Чорны Ручай)^[5].

Насельніцтва сельсавета паводле перапісу 2009 года — 1217 чалавек^[6], з іх 94,2 % — беларусы, 4,3 % — палякі, 1,4 % — рускія^[7]; паводле перапісу 2019 года — 809 чалавек^[8].

Крыніцы

1. Рашэнне выканкома Гродзенскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 29 красавіка 1960 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1960, № 16.
2. Рашэнне выканкома Гродзенскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 19 студзеня 1965 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1965, № 10 (1090).
3. Рашэнне выканкома Гродзенскага абласнога Савета народных дэпутатаў ад 15 ліпеня 1985 г. // Збор законаў Беларускай ССР, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1985, № 23 (1829).
4. Рашэнне выканкома Гродзенскага абласнога Савета народных дэпутатаў ад 16 сакавіка 1987 г. // Збор законаў Беларускай ССР, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1987, № 23 (1901).
5. Рашэнне выканкома Гродзенскага абласнога Савета народных дэпутатаў ад 30 мая 1988 г. // Збор законаў Беларускай ССР, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1989, № 22 (1972).
6. Колькасць насельніцтва населеных пунктаў Гродзенскай вобласці Беларусі паводле перапісу 2009 года
7. Этнічны склад насельніцтва сельсаветаў Беларусі паводле перапісу 2009 года
8. Колькасць насельніцтва населеных пунктаў Гродзенскай вобласці Беларусі паводле перапісу 2019 года

Літаратура

• Административно-территориальное устройство БССР: справочник: в 2 т. / Главное архивное управление при Совете Министров БССР, Институт философии и права Академии наук БССР. — Минск: «Беларусь», 1985―1987.
• Административно-территориальное устройство Республики Беларусь (1981—2010 гг.): справочник. — Минск: БелНИИДАД, 2012. — 172 с.