Сярэднеанглійская мова
From Wikipedia, the free encyclopedia
Не блытаць з Старажытнаанглійская мова.
Сярэднеанглійская мова — сярэдневяковая форма англійскай мовы, якая склалася пад нармана-французскім уплывам з англасаксонскай мовы на працягу 11-15 стст. З 16 па 19 стст. паступова пераўтваралася ў сучасную англійскую мову. Адрозніваецца ад апошняй некаторымі асаблівасцямі граматыкі, правапісу і значэння слоў.
Хуткія факты Сярэднеанглійская мова, Саманазва ...
Сярэднеанглійская мова | |
---|---|
Саманазва | Middle English |
Краіны | Англія |
Агульная колькасць носьбітаў |
|
Вымерла | у XV—XVI стагоддзях развілася ў раннюю новаанглійскую мову |
Класіфікацыя | |
Катэгорыя | Мовы Еўразіі |
Пісьменнасць | лацініца |
Моўныя коды | |
ДАСТ 7.75–97 | сра 619 |
ISO 639-1 | — |
ISO 639-2 | enm |
ISO 639-3 | enm |
ISO 639-6 | meng |
IETF | enm |
Glottolog | midd1317 |
Вікіпедыя на гэтай мове |
Закрыць