Сумленне
From Wikipedia, the free encyclopedia
Сумле́нне — катэгорыя этыкі, здольнасць асобы самастойна фармуляваць уласныя маральныя абавязкі і рэалізаваць маральны самакантроль, патрабаваць ад сябе іх выканання і рабіць ацэнку здзейсненых ёю учынкаў; адно з выяўленняў маральнай самасвядомасці асобы.