Пфальцграф

Пфальцграф (ням.: Pfalzgraf) ці Граф-палацін (лац.: (Comes) palatinus) — у Раннім Сярэднявеччы граф, які кіруе пфальцам (палацам) у перыяд адсутнасці ў ім кіруючага манарха. Літаральна азначае граф палаца, ад ням.: Pfalz — «палац, палата» і ням.: Graf — «граф». У розныя перыяды тэрмін меў рознае значэнне:

• У сярэднявечнай дзяржаве франкаў пфальцграфам зваўся каралеўскі чыноўнік, які ўзначальваў каралеўскі суд.
• Пры Каралінгах ва Усходне-Франкскім каралеўстве і Свяшчэннай Рымскай імперыі пфальцграф прадстаўляў у герцагствах інтарэсы караля (імператара).
• Пазней, да самага роспуску імперыі, пфальцграфамі звалі ўладарных князёў роду Вітэльсбахаў.

Макет Аахенскага пфальца Карла Вялікага. Наверсе — захаваная капэла Карла Вялікага. Палацавымі графамі гэтага пфальца былі пфальцграфы Латарынгіі.

Гл. таксама

• Паладзін
• Курфюрст
• Ярл
• Граф, тытул

Спасылкі

• Артыкул «Пфальцграф» у Вялікай савецкай энцыклапедыі