Планетарная туманнасць

Планетарная туманасць — астранамічны аб'ект, які складаецца з іанізаванай газавай абалонкі і цэнтральнай зоркі, белага карліка. Планетарныя туманнасці ўтвараюцца пры скідзе вонкавых слаёў (абалонак) чырвоных гігантаў і звышгігантаў з масай 2,5-8 сонечных на завяршальнай стадыі іх эвалюцыі. Планетарная туманнасць — хуткаплынная (па астранамічным мерках) з'ява, якая доўжыцца ўсяго некалькі дзясяткаў тысяч гадоў, пры працягласці жыцця зоркі-продка ў некалькі мільярдаў гадоў. У цяперашні час у нашай галактыцы вядома каля 1500 планетарных туманнасцяў.

NGC 6543, туманнасць Кацінае Вока — унутраная вобласць, выява ў псеўдаколеры (чырвоны — H_α; сіні — нейтральны кісларод, 630 нм; зялёны — іанізаваны азот, 658,4 нм)

Бібліяграфія

1. Jordan, S., Werner, K., O'Toole, S. J. (2005), Discovery of magnetic fields in central stars of planetary nebulae, Astronomy & Astrophysics, 432, 273.
2. Parker, Q. A., Hartley, M., Russell, D. et al. (2003) A Rich New Vein of Planetary Nebulae From the AAO/UKST Hα Survey, Planetary Nebulae: Their Evolution and Role in the Universe, Eds. Sun Kwok, Michael Dopita, and Ralph Sutherland, 25.
3. Soker, N. (2002), Why every bipolar planetary nebula is «unique», Monthly Notices of the Royal Astronomical Society, 330, 481.

Спасылкі

• Planetary Nebulae, SEDS Messier Pages (англ.)
• The first detection of magnetic fields in the central stars of four planetary nebulae Архівавана 22 лютага 2006. (англ.)
• Planetary Nebulae — Information and amateur observations (англ.)