Павіту́ха еўрапейская[4][5] (Cuscuta europaea) — від кветкавых раслін роду Павітуха (Cuscuta) сямейства Бярозкавыя (Convolvulaceae).

Хуткія факты Навуковая класіфікацыя, Міжнародная навуковая назва ...
Павітуха еўрапейская
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва
  • Cuscuta europaea L., 1753[3]

Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  30731
NCBI  41803
EOL  580991
GRIN  t:409853
IPNI  267425-1
TPL  tro-8501087
Закрыць

Батанічнае апісанне

Thumb
Батанічная ілюстрацыя Якаба Штурма з кнігі «Deutschlands Flora in Abbildungen», 1796

Аднагадовая травяністая расліна. Звычайных каранёў і лісця не мае. Сцябло таўшчынёй да 2,5 мм, галінастае, цёмна-ружовага або ружовага колеру. Кветкі ружавата-белыя або ружовыя, па 5—8 у шарападобных суквеццях. Вяночак 2,5—3,5 мм даўжынёй. Чашачка адваротнаконусападобнай формы, 2—3 мм даўжынёй. Плод — чатырохнасенная каробачка.

Распаўсюджанне і экалогія

Расліна распаўсюджана на тэрыторыі Еўразіі і Паўночнай Афрыкі (Алжыр). Натуралізавалася на тэрыторыі Паўночнай Амерыкі. Аддае перавагу тэрыторыям з залішнім увільгатненнем. Расліна-паразіт. Паразітуе на на многіх дзікарослых травах (асабліва на крапіве двухдомнай і хмелі звычайным), маладых хмызняках і дрэвах, а таксама на некаторых культурных раслінах (агрэст, парэчкі, каноплі, канюшына, бэз і інш.)

Цвіце ў чэрвеніліпені.

Сінонімы

Паводле сайта The Plant List:

  • Cuscuta brachystyla C.Koch, 1849
  • Cuscuta capillaris Edgew., 1846
  • Cuscuta epicnidea Bernh., 1844
  • Cuscuta epitriphyllum Bernh., 1844
  • Cuscuta europaea subsp. longiflora (Fr.) Hartm., 1849
  • Cuscuta europaea var. indica Engelm., 1859
  • Cuscuta filiformis Lam., 1779
  • Cuscuta halophyta Fr., 1832
  • Cuscuta ligustri F.Aresch., 1853
  • Cuscuta major Gilib., 1782
  • Cuscuta schkuhriana Pfeiff., 1845
  • Cuscuta tetrandra Moench, 1794
  • Cuscuta tubulosa C.Presl & J.Presl, 1822
  • Cuscuta urceolata Stokes, 1812
  • Cuscuta viciae F.W.Schultz ex Des Moul., 1853
  • Cuscuta vulgaris Pers., 1805

Зноскі

  1. Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
  2. Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».
  3. Linnaeus C. Species Plantarum: Exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas — 1753. — Т. 1. — С. 124.
    <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q21856106'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q1043'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q21856050'></a>
  4. Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 43. — 160 с. 2 350 экз.
  5. Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 4. Недалька — Стаўраліт / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1985.  599 с., іл. 10 000 экз.

Літаратура

Спасылкі

Wikiwand in your browser!

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.

Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.