![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/59/Edit_de_nantes.jpg/640px-Edit_de_nantes.jpg&w=640&q=50)
Нанцкі эдыкт
From Wikipedia, the free encyclopedia
Нанцкі эдыкт (фр.: Édit de Nantes) — указ, выдадзены 13 красавіка 1598 года Генрыхам IV, які падаў кальвінскім пратэстантам Францыі, таксама вядомым як гугеноты, істотныя правы ў краіне, якая да гэтага часу лічылася па сутнасці каталіцкай. Ва ўказе, Генрых кіраваўся ў першую чаргу развіццём грамадзянскага адзінства. Эдыкт адкрыў шлях для секулярызму і талерантнасці. Увогуле, указам прапаноўвалася свабода сумлення для прыватных асоб, а таксама апісаныя канкрэтныя саступкі пратэстантам, напрыклад, амністыі і аднаўленні іх грамадзянскіх правоў, у тым ліку права на працу ў любой вобласці і права звяртацца са скаргамі непасрэдна да караля. Гэта паклала канец рэлігійным войнам, якія ахапілі Францыю ў другой палове XVI стагоддзя.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/59/Edit_de_nantes.jpg/320px-Edit_de_nantes.jpg)
Пазней ануляванне Нанцкага эдыкта ў кастрычніку 1685 года Людовікам XIV, унукам Генрыха IV, спарадзіла зыход пратэстантаў і павялічыла варожасць памежных пратэстанцкіх краін.