Кнос
From Wikipedia, the free encyclopedia
Кнос (грэч. Κνωσσός) — старажытны горад на в-ве Крыт, адзін з найважнейшых цэнтраў эгейскай культуры.
Паселішча на месцы Кноса існавала з часоў неаліту; яно павялічылася ў раннемінойскі перыяд (каля 3000 — 2000 да н.э.), каля 2200 ці 2000 да н.э. Кнос стаў сталіцай магутнага царства. Найвышэйшы ўздым яго прыпадае на познамінойскі перыяд (каля 1600 — каля 1470 да н.э.), калі яго цары сталі вярхоўнымі правіцелямі магутнай дзяржавы са значнай цэнтралізацыяй кіраўніцтва і гаспадарчага жыцця.