Зігмантас Бальчыціс (лат.: Zigmantas Balčytis; нар. 16 лістапада 1953 года) — літоўскі палітычны і дзяржаўны дзеяч, выконваючы абавязкі прэм’ер-міністра Літвы ў 2006 годзе.
Хуткія факты Зігмантас Бальчыціс, дэпутат Еўрапейскага парламента ...
Закрыць
У 1976 годзе скончыў факультэт фінансаў Вільнюскага ўніверсітэта, атрымаўшы кваліфікацыю эканаміста-матэматыка. У 1976–1978 гадах працаваў інжынерам і галоўным інжынерам у Канструктарскім бюро пры Міністэрстве харчовай прамысловасці Літоўскай ССР. З 1978 па 1984 год — штатны супрацоўнік камсамолу. У 1984–1989 гадах быў намеснікам дырэктара Літоўскай філармоніі. У 1989–1991 гадах быў дырэктарам Вучэбнага цэнтра прафсаюзаў. З 1992 года — дырэктар Вільнюскага асфальтабетоннага завода, у 1994–1996 гадах — намеснік кіраўніка Вільнюскага раёна. У 1996—2000 гадах — намеснік генеральнага дырэктара літоўска-венгерскай кампаніі.
Быў членам камуністычнай партыі. Член Літоўскай дэмакратычнай рабочай партыі з 2000 года, член Літоўскай сацыял-дэмакратычнай партыі з 2001 года. Увайшоў у склад рады, а ў маі 2005 года — намеснік старшыні гэтай групоўкі. У 2000–2004 гадах быў дэпутатам Сейму, абраны кандыдатам ад Літоўскай дэмакратычнай рабочай партыі. Быў сябрам Сацыял-дэмакратычнай фракцыі. У 2004 годзе быў пераабраны ў Сейм як прадстаўнік Літоўскай сацыял-дэмакратычнай партыі.
12 ліпеня 2001 года прызначаны міністрам сувязі (займаў гэтую пасаду да 10 мая 2005 года). 13 мая 2005 года прызначаны міністрам фінансаў. Пасля адстаўкі Альгірдаса Бразаўскаса 1 чэрвеня 2006 года ён стаў выконваючым абавязкі прэм'ер-міністра. 15 чэрвеня прэзідэнт Валдас Адамкус прадставіў у Сейм ягоную кандыдатуру на пасаду кіраўніка ўрада, але той 20 чэрвеня не даў згоды на яго прызначэнне прэм'ер-міністрам. 12 ліпеня 2006 года вылучаны на пасаду міністра фінансаў ва ўрадзе Гядзімінаса Кіркіласа. 28 сакавіка 2007 года звольнены з пасады. Ён займаў пасаду міністра да 16 мая таго ж года. На парламенцкіх выбарах 2008 года зноў атрымаў дэпутацкі мандат, перамогшы ў першым туры па аднамандатнай акрузе. У 2009 годзе стаў дэпутатам Еўрапарламента. У 2012 годзе быў пераабраны ў літоўскі Сейм, але адмовіўся ад мандата.
У 2014 годзе быў кандыдатам ад сацыял-дэмакратаў на прэзідэнцкіх выбарах. У першым туры галасавання ён набраў каля 13,62% галасоў, прайшоўшы ў другі тур. У галасаванні 25 мая 2014 года прайграў Далі Грыбаўскайце (яго падтрымалі 40,14% выбаршчыкаў). У тым жа годзе ён паспяхова балатаваўся ў Еўрапарламент. Пазней уступіў у Літоўскую сацыял-дэмакратычную працоўную партыю. Ад яе імя ў 2020 годзе быў абраны ў Сейм па адной з аднамандатных акруг.
Медыяфайлы на Вікісховішчы
