Дыястала
From Wikipedia, the free encyclopedia
Дыястала — адзін са станаў сардэчнай мышцы (руск.) (бел. пры сэрцабіцці, а менавіта расслаблены ў інтэрвале паміж скарачэннямі (сісталамі).
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/2/2d/Heart_diastole.png)
Крывяны ціск у момант дыясталы запісваецца другім пасля сісталічнага, напрыклад, у запісу ціску «120/80» 80 — гэта дыясталічны ціск.
Дыястала (ад грэч. diastole — пашырэнне) — пашырэнне паражнін сэрца (звязана з расслабленнем цягліц перадсэрдзяў і страўнічкаў), падчас якога яно запаўняецца крывёй; разам з сісталай (скарачэннем) складае цыкл сардэчнай дзейнасці. Пры гэтым адкрыты мітральны (руск.) (бел. і трохстворкавы (руск.) (бел. клапаны, а лёгачны і аартальны (руск.) (бел. клапаны закрыты.
Пры надыходзе смерці сэрца знаходзіцца ў стане дыясталы.