Дзяржаўны сакратар Апостальскай Сталіцы і Ватыкана — вышэйшая службовая асоба пры Апостальскай Сталіцы і ў Ватыкане. Пасаду займаюць толькі кардыналы. Той, хто не мае тытула кардынала, можа выконваць толькі абавязкі дзяржаўнага сакратара Святога Пасаду і Ватыкана (пра-дзяржаўны сакратар). Адказвае за палітычную і дыпламатычную працу Апостальскай Сталіцы. Неафіцыйна яго таксама называюць кіраўніком урада Ватыкана. Паўнамоцтвы дзяржаўнага сакратара заканчваюцца альбо пасля адклікання папы, альбо пасля sede vacante (лац.: Sede Vacante), гэта значыць вакантны трон.
- Джавані Джакама Панчыролі (1644-1651);
- Дэчыё Ацоліні (малодшы) (1667 — 1669), прастатскі сакратар (1651);
- Фабіа Кіджы (1651-1655), папа Аляксандр VII (1655-1667) ;
- Джуліо Распілосі (1655-1667); Папа Клімент IX (1667-1669 ) ;
- Дэцыо Ацоліні (малодшы) (1667 — 1669);
- Федэрыка Барамеа (малодшы) (1670 — 1673);
- Франчэска Нэрлі (1673-1676);
- Альдэрана Чыбо (1676-1689);
- Джамбатыста Рубіні (1689-1691) ;
- Фабрыцыо Спада (1691-1700);
- Фабрыцыо Паолуччи (1700-1721);
- Джорджа Спінола (1721-1724) ;
- Фабрыцыо Паолуччи (1724-1726), (2 раз);
- Нікала Марыя Леркары (1726-1730);
- Антоніа Банкіеры (1730-1733);
- Джузэпэ Фіраа (1733-1740);
- Сільвіо Валенці Ганзага (1740-1756) ;
- Альберыка Арчынта (1756-1758);
- Луіджы Марыя Тарэгані (1758-1769);
- Лаццара Апіцыа Палавічына (1769 — 1785);
- Ігнацыа Гаэтана Бонкампані-Людавізі (1785 — 1789);
- Франчэска Саверыо дэ Дзелада (1789-1796);
- Ігнацыо Буска (1796-1797);
- Джузэпэ Марыя Дорыя Памфілі (1797-1799) ;
- Эрколе Кансальві, пра-сакратар (1800); статс-сакратар (1800 — 1806), (1 раз);
- Філіпа Казоні (1806-1808);
- Джузэпэ Марыя Дорыя Памфілі, пра-дзяржаўны сакратар (1808);
- Джуліо Габрыэлі (малодшы), (1808-1814);
- Барталамеа Пака, пра-дзяржаўны сакратар (1808-1814);
- Эрколе Кансальві, (1814-1823), (2 раз);
- Джуліа Марыя дэла Самалі (1823-1828);
- Тамаза Бернэці, (1828-1829), (1 раз);
- Джузэпэ Альбані (1829-1830);
- Тамаза Бернеці, пра-дзяржаўны сакратар (1831); дзяржаўны сакратар (1831 — 1836), (2 раз);
- Луіджы Ламбрускіні (1836-1846);
- Тамаза Паскуале Гізі (1846-1847);
- Габрыэле Ферэці (1847);
- Джузэпэ Бафондзі (1848);
- Джакама Антанэлі (1848), (1 раз);
- Антоніа Франчэска Арыёлі ad interim (1848);
- Джавані Солья (1848);
- Джакама Антанэлі (1848-1876), (2 разы);
- Джавані Сімяоні (1876-1878);
- Алесандра Франкі (1878);
- Ларэнца Ніна (1878 — 1880);
- Ладавіка Якабіні (1880-1887);
- Марыяна Рампала дэль Тындара (1887-1903);
- Рафаэль Мэры дэль Валь-і-Сулуэта (1903-1914);
- Даменіка Ферата (верасень - кастрычнік 1914 г.);
- П'етра Гаспары (1914-1930);
- Эўджэніа Пачэллі (1930-1939); Папа Пій XII (1939-1958);
- Луіджы Маллоне (1939-1944);
- 1944 — 1952 пасада не замяшчалася. Абавязкі выконваюць 2 дзяржаўныя сакратары: Даменіка Тардзіні (1952-1958) і Джавані Батыста Манціні (1952-1954), будучы Папа Павел VI (1963-1978).
- Даменіка Тардзіні (1958—1961)
- Амлета Джавані Чыканьяні (1961 — 1969);
- Жан-Мары Віё (1969 — 1979);
- Агасціна Казаролі (1979 — 1990);
- Анджэла Садана (1991 — 2006);
- Тарчызіо Бэртонэ SDB (2006 — 2013);
- П'етра Паролін (з 2013 г.).