![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/4f/Blank_vowel_trapezoid.svg/langbe-640px-Blank_vowel_trapezoid.svg.png&w=640&q=50)
Галосныя
From Wikipedia, the free encyclopedia
Гало́сныя — гукі чалавечай мовы, пры ўтварэнні якіх паветра свабодна праходзіць праз поласць рота.[1]
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/8b/Connor_diagram.png/640px-Connor_diagram.png)
Гл. таксама: МФА
Пярэднія | Ненапруж. пярэднія | Сярэднія | Ненапруж. заднія | Заднія | |
Верхнія | |||||
Ненапруж. верхнія | |||||
Сяр.-верхнія | |||||
Сярэднія | |||||
Сяр.-ніжнія | |||||
Ненапруж. ніжнія | |||||
Ніжнія |
Калі сімвалы стаяць у парах, то правы з іх
пазначае агублены галосны.
пазначае агублены галосны.
У акустычных адносінах галосныя гукі — музычныя тоны з нязначнымі шумамі. Кожны галосны, у залежнасці ад формы, якую маюць рэзанатары (поласці рота і глоткі) пры яго вымаўленні, мае пэўную колькасць уласных тонаў, якія называюцца характэрнымі тонамі галоснага — фармантамі. Сукупнасць тонаў утварае тэмбр; ім галосныя адрозніваюцца адзін ад аднаго.