Calliteara pudibunda — начны матылёк падсямейства ваўнянак. Можа пашкоджваць лісцяныя, у тым ліку пладовыя дрэвы.
Хуткія факты Навуковая класіфікацыя, Міжнародная навуковая назва ...
| Calliteara pudibunda |
| |
| Навуковая класіфікацыя |
|---|
прамежныя рангі
| Надатрад: | Насякомыя з поўным метамарфозам |
| Від: | Calliteara pudibunda |
|
| Міжнародная навуковая назва |
|---|
|
Calliteara pudibunda (Linnaeus, 1758)
|
| Сінонімы |
|---|
- Dasychira pudibunda
- Elkneria pudibunda
- Phalaena pudibunda
|
|
Закрыць
Даўжыня пярэдняга крыла — 22-32 мм. Размах крылаў складае ад 37 да 67 мм, пры гэтым самкі значна буйней самцоў. Пярэднія крылы самак пафарбаваны ў жаўтлява-шэрыя колеры з бурым апыленнем і двума-трыма хвалістымі больш цёмна афарбаванымі папярочнымі палоскамі. Заднія крылы светла-шэрага колеру, з невыразнай размытай цёмнай папярочнай палоскай і цёмным плямай па пярэднім краі. Афарбоўка самцоў папяльцовая або цёмна-шэрая. На пярэдніх крылах самцоў маецца кантрасная, адносна асноўнага фону крыла, перавязь. Вусікі самцоў выразна грабеньчатыя. У самак вусікі з кароткімі грабеньчыкамі. Матылёк, які сядзіць, выцягвае наперад сябе ногі, пакрытыя мноствам валасінак. Такая пастава характэрная для многіх відаў сямейства ваўнянак. Ад блізкіх відаў адрозніваецца светлым апушэннем усяго цела.
Распаўсюджаны ў лясной зоне Еўразіі, выключаючы Крайнюю Поўнач. Сустракаецца ў Афганістане, Малой Азіі, па ўсёй еўрапейскай частцы былога СССР, у Прыуралллі, Паволжы, Заходняй Сібіры, на Далёкім Усходзе, Беларусі, Украіне, Малдове, Паўночным Каўказе, у Закаўказзі, Казахстане, Сярэдняй Азіі.
Лёт матылькоў адзначаецца з мая па чэрвень. Самкі пасля спарвання адкладаюць яйкі купкамі па 10-400 штук (звычайна каля 100 штук) на кару дрэў на вышыні 3-4 метраў. Пладавітасць самак у цэлым складае да 1000 яек. Пры масавым размнажэнні у сярэднім колькасць яек можа дасягае 10 000 на адно дрэва. Яйкі светла-шэрага колеру з блакітнаватым адценнем.
Вусень даўжынёй да 50 мм, лімонна-жоўтага колеру, часам ружовага, шэрага або цёмна-карычневага, густа пакрыта валасінкам. На целе маюцца пэндзлікі з валасоў на спіне. На канцы цела маецца малінава-чырвоны або пунцовы пэндзаль доўгіх тырчастых валасінак — своеасаблівы хвосцік. Валасінкі гусеніц пры кантакце з скурай чалавека выклікаюць з’яўленне алергічнай рэакцыі ў выглядзе балючага сыпу. Паміж пэндзлікамі знаходзяцца чорныя папярочныя палоскі.
