Яўген Яўгенавіч Савасцьянаў

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Савасцьянаў.

Яўген Савасцьянаў (нар. 30 студзеня 1988, Ваўкавыск) — беларускі футбаліст, паўабаронца польскага клуба «Ключэвія» са Старгарда.

Яўген Савасцьянаў
Поўнае імя	Яўген Яўгенавіч Савасцьянаў
Нарадзіўся	30 студзеня 1988(1988-01-30)[1] (37 гадоў) Ваўкавыск, Ваўкавыскі раён, Гродзенская вобласць, БССР, СССР
Грамадзянства	Беларусь
Рост	187 см[2]
Вага	84 кг[2]
Пазіцыя	абаронца, паўабаронца
Інфармацыя пра клуб
Клуб	Ключэвія
Клубная кар’ера[* 1]
2005—2013 Нёман (Гродна) 150 (6) 2014—2015 Гомель 32 (1) 2015 →  Нёман (Гродна) 11 (0) 2016—2018 Нёман (Гродна) 55 (1) 2019 Слуцк 12 (1) 2019 Дняпро (Магілёў) 6 (0) 2020—2021 Смаргонь 47 (6) 2022— Ключэвія (Старгард)
Нацыянальная зборная[* 2]
2009—2011 Беларусь (да 21) 8 (0) 2011 Беларусь (алімпійская) 1 (0)
Узнагароды і медалі
Дзяржаўныя і ведамасныя ўзнагароды
Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 17 сакавіка 2022. Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах, адкарэктавана станам на канец 2012

Клубная кар’ера

Пачаў займацца футболам у Ваўкавыску, яго трэнерам быў бацька — Яўген Савасцьянаў. З 2005 года гуляў за гродзенскі «Нёман», з 2007 года пачаў праходзіць у асноўны склад каманды.

У 2010 годзе канчаткова замацаваўся ў асноўным складзе. У сезоне 2013 выступаў на пазіцыі апорнага паўабаронцы. 17 красавіка 2013 года забіў гол, які прынёс «Нёману» перамогу над БАТЭ (2:1), дзякуючы якой гродзенскі клуб адзінаасобна ўзначаліў турнірную табліцу.

У снежні 2013 года перайшоў у «Гомель». У складзе «Гомеля» спачатку выступаў як апорны паўабаронца, пазней стаў гуляць на пазіцыі правага абаронцы. У жніўні 2014 года атрымаў траўму, з-за якой выбыў да канца сезона.

У сезоне 2015 застаўся ў «Гомелі», нягледзячы на цяжкую фінансавую сітуацыю ў клубе. У складзе каманды зноў стаў выступаць у апорнай зоне. У ліпені 2015 года з-за невыканання кантрактных абавязкаў падаў у суд на «Гомель», а сам стаў трэніравацца з «Нёманам»^[3]. 30 ліпеня 2015 года было абвешчана аб вяртанні Савасцьянава ў Гродна на правах арэнды^[4], дзе ён замацаваўся на пазіцыі апорнага паўабаронцы.

Па заканчэнні сезона 2015 цікавасць да Савасцьянава стала праяўляць мінскае «Дынама»^[5], аднак у выніку ў лютым 2016 года футбаліст падпісаў гадавы кантракт з «Нёманам»^[6]. Пачатак сезона 2016 прапусціў з-за траўмы, а ўлетку вярнуў месца ў аснове.

У пачатку 2017 года спрабаваў працаўладкавацца ў іншых клубах, як то салігорскі «Шахцёр»^[7] і талдыкарганскі «Жэтысу»^[8], але вярнуўся ў Гродна і ў сакавіку падоўжыў кантракт з «Нёманам» на два гады^[9]. У сезоне 2017 быў асноўным апорным паўабаронцам гродзенцаў, толькі ў маі, кастрычніку і лістападзе адсутнічаў з-за траўм. Сезон 2018 пачынаў у асноўным складзе, у маі не гуляў з-за траўмы, пасля вяртання некаторы час выхадзіў на замену, у ліпені вярнуў месца ў стартавым складзе.

У снежні 2018 года перайшоў у «Слуцк»^[10]. Быў адным з асноўных паўабаронцаў каманды. У ліпені 2019 года пакінуў слуцкі клуб^[11].

У жніўні 2019 года далучыўся да магілёўскага «Дняпра»^[12], аднак у яе складзе только часа выхадзіў на замену. Па заканчэнні сезона 2019 пакінуў магілёўскі клуб.

У сакавіку 2020 года стаў іграком «Смаргоні»^[13], дзе замацаваўся ў аснове. У пачатку 2021 года, калі смаргонскі клуб атрымаў месца ў Вышэйшай лізе, пераважна выхадзіў на замену, але неўзабаве пачаў трывала з’яўляцца ў стартавым складзе.

У сакавіку 2022 года далучыўся да клуба «Ключэвія» з чацвёртага польскага дывізіёна^[14].

Міжнародная кар’ера

Гуляў за моладзевую зборную Беларусі (да 21), з ёй выйграў бронзавы медаль чэмпіяната Еўропы 2011 у Даніі (хоць і не з’яўляўся на полі). Згуляў адзін матч за алімпійскую зборную Беларусі.

Дасягненні

• 03 Бронзавы прызёр моладзевага чэмпіянату Еўропы: 2011 (Данія)

Статыстыка выступленняў

Сезон	Дывізіён	Клуб	Краіна	Матчы	Галы
2005	дубль	Нёман		12	1
2006	дубль	Нёман		21	1
2007	Д1	Нёман		9	0
2008	Д1	Нёман		20	1
2009	Д1	Нёман		10	0
2010	Д1	Нёман		30	1
2011	Д1	Нёман		26	1
2012	Д1	Нёман		25	1
2013	Д1	Нёман		30	2
2014	Д1	Гомель		20	0
2015 (1)	Д1	Гомель		12	1
2015 (2)	Д1	Нёман		11	0
2016	Д1	Нёман		19	0
2017	Д1	Нёман		17	0
2018	Д1	Нёман		19	1
2019 (1)	Д1	Слуцк		12	1
2019 (2)	Д1	Дняпро		24	17
2020	Д2	Смаргонь		21	5
2021	Д1	Смаргонь		26	1

Грамадзянская пазіцыя

Пасля жорсткага разгону акцый пратэстаў, выкліканых масавымі фальсіфікацыямі на прэзідэнцкіх выбарах 2020 года, збіцця і катаванняў затрыманых пратэстоўцаў, разам з 92 іншымі беларускімі футбалістамі выступіў з асуджэннем гвалту ў Беларусі^[15].