Якуб Тэадор Кунцэвіч

Якуб Тэадор Кунцэвіч (1596—1666) — вялікалітоўскі дзяржаўны дзеяч. Кашталян менскі (1661) і жамойцкі (11 чэрвеня 1661 — 1664), ваявода берасцейскі (з 1664).

Якуб Тэадор Кунцэвіч
Якуб Кунцэвіч. Невядомы мастак, 1660-я[2]
Герб «Лебедзь»
Ваявода берасцейскі 1664 — 1666
Папярэднік	Казімір Людвік Еўлашоўскі
Пераемнік	Мельхіёр Станіслаў Савіцкі
Нараджэнне	1596
Смерць	28 жніўня 1666(1666-08-28)[3]
Род	Кунцэвічы
Бацька	Мацей Кунцэвіч[d]
Жонка	Алена з Сапегаў Альжбета з Сапегаў Феліцыяна Крысціна з Войнаў
Дзеці	ад 2-га шлюбу: Ян Валерыян ад 3-га шлюбу: Дамінік

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Кунцэвіч.

Трымаў Каняўскае і Дубіцкае староствы ў Лідскім павеце (1627).

Біяграфія

Прадстаўнік шляхецкага роду Кунцэвічаў герба «Лебедзь», сын Мацея, уладара Ганушышак.

Займаў шэраг дзяржаўных пасад, у тым ліку пісара земскага (1635—1638), харунжага (1638—1652) і падкаморага (1652—1661) лідскага. Іменаваны ў 1661 годзе кашталянам менскім, 11 чэрвеня 1661 года прызначаны кашталянам жамойцкім.

Тройчы браў шлюб: першы раз з дачкой кухмістра і ўдавой каняўскага старосты Рамана Валовіча Галінай з Сапегаў, якая памерла бяздзетнай. З другой жонкай, Альжбетай з Сапегаў, меў сына Яна Валерыяна. Трэці раз ажаніўся з Феліцыянай Крысцінай з Войнаў, дзеля якой у 1664 годзе спагнаў права супольнага валодання на Каняўскім і Дубіцкім староствах. Меў з ёю сына Дамініка, які ў 1689 годзе ў тэстаменце запісаў Шпакаў базылянам.

Прыведзены ў картцы партрэт у наш час захоўваецца ў Львове (Украіна).

Зноскі

1. Український портрет XVI—XVIII століть, каталог-альбом. Вид. 2-ге. — К., 2006. С. 129.
2. Український портрет XVI—XVIII століть, каталог-альбом. Вид. 2-ге. — К., 2006. С. 129.
3. Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy, t. VIII, Ziemia brzeska i województwo brzeskie XIV‒XVIII wiek / пад рэд. А. Рахуба — Warszawa: 2020. — С. 202. — ISBN 978-83-65880-89-5

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q11686050'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q122406341'></a>

Літаратура

• Boniecki A. Herbarz polski. T. 1—17, dodatek. — Warszawa, 1899—1913.
• Uruski S. Rodzina. Herbarz szlachty polskiej. T. 1—15. — Warszawa, 1904—1938.