Эрнст Генрых Вебер

Эрнст Генрых Вебер (ням.: Ernst Heinrich Weber; 24 чэрвеня 1795, Вітэнберг - 26 студзеня 1878, Лейпцыг) — нямецкі анатам і псіхафізіёлаг.

Эрнст Генрых Вебер
ням.: Ernst Heinrich Weber
Дата нараджэння	24 чэрвеня 1795(1795-06-24)[1][2][…]
Месца нараджэння	Вітэнберг, Курфюрства Саксонія, Свяшчэнная Рымская імперыя[3][4][…]
Дата смерці	26 студзеня 1878(1878-01-26)[1][2][…] (82 гады)
Месца смерці	Лейпцыг, Каралеўства Саксонія, Германская імперыя[3][5][…]
Грамадзянства	Каралеўства Саксонія
Род дзейнасці	псіхолаг, урач, фізіёлаг, анатам, фізік, статыстык, астраном
Навуковая сфера	фізіялогія, медыцына
Месца працы	Лейпцыгскі ўніверсітэт
Альма-матар	Лейпцыгскі ўніверсітэт Гале-Вітэнбергскі ўніверсітэт
Навуковы кіраўнік	Ёган Хрысціян Розенмюлер
Вядомыя вучні	Hermann Lotze[d]
Член у	Лонданскае каралеўскае таварыства Расійская акадэмія навук Пруская акадэмія навук Леапальдзіна Саксонская акадэмія навук[d] Баварская акадэмія навук Турынская акадэмія навук[d][6]
Узнагароды	замежны член Лонданскага каралеўскага таварыства[d] (19 чэрвеня 1862)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Вебер.

Біяграфія

З 1818 года прафесар анатоміі, а затым фізіялогіі ў Лейпцыгскім універсітэце. Асноўныя працы Вебера прысвечаны вывучэнню адчувальнасці (галоўным чынам скурнай і мышачнай). Стварыўшы шэраг методык і прыбораў для вопытнага вывучэння органаў пачуццяў (некаторыя з іх ўжываюцца і ў цяперашні час, напрыклад цыркуль Вебера для вызначэння парога скурнай адчувальнасці), Вебер адкрыў наяўнасць заканамерных суадносін паміж сілай ўздзеяння знешніх фізічных раздражняльнікаў і выкліканымі імі суб'ектыўнымі рэакцыямі - адчуваннямі. Паказаўшы падпарадкаванасць псіхічных з'яў ліку і меры, гэтыя работы Вебера паклалі пачатак псіхафізіцы і эксперыментальнай псіхалогіі. Веберу належыць шэраг важных работ па вызначэнні абсалютнай сілы цягліц, па вывучэнні механізмаў хады і іншых праяў рухальнай актыўнасці. Будучы прыхільнікам прыродазнаўчага тлумачэння псіхічных актаў, Вебер раскрытыкаваў прынцып "спецыфічнай энергіі органаў пачуццяў", які адмаўляў залежнасць псіхічных актаў ад знешніх раздражняльнікаў.

Зноскі

1. Ernst Heinrich Weber // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741'></a>
2. Ernst Heinrich Weber // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q237227'></a>
3. Вебер Эрнст Генрих // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q17378135'></a>
4. http://www.frontiersin.org/Journal/10.3389/neuro.05.023.2009/full
5. http://www.britannica.com/EBchecked/topic/638544/Ernst-Heinrich-Weber
6. www.accademiadellescienze.it Праверана 1 снежня 2020.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q107212659'></a>