Фаціма

Фаціма бінт Мухамед (каля 605—632) — дачка прарока Мухамеда і яго першай жонкі Хадзіджы. Замужам за Алі ібн Абі Талібам, пазней за чацвёртым праведным Халіфам (656—661). Ад яе дзяцей Хасана і Хусейна вядуць радавод ўсе нашчадкі прарока.

Фаціма
араб. فَاطِمَةُ الزَّهْرَاء‎‎
Нараджэнне	не раней за 604 і не пазней за 604 Мекка, Хіджаз
Смерць	14 снежня 632 (28 гадоў) Медзіна, Хіджаз, Саудаўская Аравія
Месца пахавання	Аль-Бакі[d]
Бацька	Магамет[1][2]
Маці	Хадзіжа[d][1][2]
Муж	Алі ібн Абу Таліб[3][1][…]
Дзеці	Ум Кульсум бінт Алі[d][1], Зайнаб бінт Алі[d][1][4], Мухсін ібн Алі[d][1], Хасан ібн Алі[d][1][5] і Хусейн ібн Алі[d][6][1]
Веравызнанне	іслам
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Фаціма (значэнні).

Біяграфія

Фаціма — адзін з найбольш шанаваных жаночых вобразаў у мусульманскім свеце, з якім звязана мноства легенд, якія ўзніклі галоўным чынам у шыіцка-ісмаіліцкім асяроддзі. Існуюць паданні пра дзіўныя з’явы, якія суправаджалі зачацце Фацімы, цяжарнасць і роды яе маці Хадзіджы, шлюб Фацімы з Алі, пра цуды здзейненыя ёй пры жыцці і пасля смерці.

Лічыцца, што Фаціма — першая, хто ў Судны дзень увойдзе ў рай. Яе называюць сеідай (паннай) усіх жанчын на зямлі і на тым свеце.

Культ Фацімы нясе ў сабе шматлікія рысы культу хрысціянскай Багародзіцы. Адзначаюцца дзень нараджэння Фацімы (20-га рамадана) і некаторыя іншыя святы звязаныя з яе імем.

Паходжанне ад Фацімы падкрэслена ў назве ісмаіліцкай дынастыі Фацімідаў, якая кіравала ў Егіпце і Паўночнай Афрыцы ў X — XII стагоддзях.

Зноскі

1. Али-заде А. Фатима бинт Мухаммад // Исламский энциклопедический словарь — М.: Ансар, 2007.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q18517268'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q4062223'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q16488478'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q80231589'></a>
2. Али-заде А. Хадиджа бинт Хувайлид // Исламский энциклопедический словарь — М.: Ансар, 2007.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q18517268'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q4062223'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q16488478'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q80232056'></a>
3. Али бен-Аби-Талеб // Энциклопедический словарь / под ред. И. Е. Андреевский — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1890. — Т. I. — С. 438.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q602358'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q23892884'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q19908137'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q24330152'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q4065721'></a>
4. Али-заде А. Зайнаб бинт Али // Исламский энциклопедический словарь — М.: Ансар, 2007.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q18517268'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q4062223'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q16488478'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q80216105'></a>
5. Али-заде А. Хасан ибн Али // Исламский энциклопедический словарь — М.: Ансар, 2007.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q18517268'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q4062223'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q16488478'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q80232808'></a>
6. Али-заде А. Хусайн ибн Али // Исламский энциклопедический словарь — М.: Ансар, 2007.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q18517268'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q4062223'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q16488478'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q80233480'></a>

Літаратура

• Ислам. Словарь атеиста. — Москва. Политиздат, 1988. — С. 225.