From Wikipedia, the free encyclopedia
Сады ў Старажытным Рыме (лац.: hortii) ствараліся пад уплывам старажытнаегіпецкай, персідскай і старажытнагрэчаскай садовай тэхнікі.
_01.JPG)
Прыватныя рымскія сады былі звычайна падзелены на тры часткі. Першая — ксіст (лац.: xystus) — адкрытая тэраса, якая была злучана з домам порцікам. Другая частка — ambulation — была садам з кветкамі, дрэвамі і служыла для прагулак і сузірання. Трэцяя частка — gestation — уяўляла сабою алею.
У старажытнарымскіх садах выкарыстоўваліся складаныя гідратэхнічныя збудаванні — штучныя вадаёмы і фантаны.
Розныя версіі ўладкавання рымскіх садоў выкарыстоўваліся ў рымскіх паселішчах у Афрыцы, Брытаніі.
Прынцыпы афармлення рымскіх садоў пазней ужываліся ў садова-паркавым мастацтве эпохі Адраджэння, барока, неакласіцызму.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
