Ніна Багінская

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Багінская.

Ніна Рыгораўна Багінская (нар. 30 снежня 1946, Мінск) — беларуская грамадская актывістка^[4]. Вядома сваім актыўным удзелам у пратэстных акцыях беларускай апазіцыі, на якіх заўсёды выходзіць з бела-чырвона-белым сцягам, які лічыць сапраўдным дзяржаўным сцягам Беларусі^[5]. Стала вядомай пасля апублікаванага ў 2006 годзе здымка, на якім яна была адлюстравана з вялікім бел-чырвона-белым сцягам падчас акцыі, прысвечанай Дню Волі^[6][7].

Ніна Багінская
Род дзейнасці	геолаг, актывіст, грамадская дзяячка
Дата нараджэння	30 снежня 1946(1946-12-30)[1] (77 гадоў)
Месца нараджэння	Мінск, БССР, СССР[2]
Грамадзянства	Беларусь
Альма-матар	Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт інфарматыкі і радыёэлектронікі Івана-Франкоўскі нацыянальны тэхнічны ўніверсітэт нафты і газу
Партыя	Беларускі народны фронт «Адраджэнне»[3]
Узнагароды і прэміі	Медаль да стагоддзя БНР

Біяграфія

Ніна Багінская нарадзілася ў Мінску. З чацвёртага класа марыла быць геолагам. У восьмым класе пачала займацца веласпортам, прымала ўдзел у спаборніцтвах і злётах на ўзроўні СССР.

Скончыла Мінскі радыётэхнічны інстытут, па спецыяльнасці мантажнік радыёапаратуры. Другую вышэйшую адукацыю атрымала ва Украіне, у Івана-Франкоўскім інстытуце нафты і газу, атрымаўшы спецыяльнасць геолаг, спецыяліст па выведцы нафтавых і газавых радовішчаў.

Пасля вучобы працавала геолагам у Беларускім навукова-даследчым геалагічным разведвальным інстытуце, мэтай якога быў пошук нафты і газу. У той час стала членам БНФ, была дэлегатам Устаноўчага з’езду. Пры інстытуце стварыла суполку БНФ. З 1988 года прымала ўдзел у акцыях беларускай апазіцыі^[6], пачынаючы ад мітынга-рэквіема на Дзень памінання продкаў «Дзяды». У 1994 годзе, пасля прыходу да ўлады Аляксандра Лукашэнкі, была звольнена з інстытуту за тое, што падрыхтавала важную справаздачу пра свой праект на беларускай мове^[8].

У 2006 годзе ў незалежных беларускіх СМІ быў апублікаваны яе фотаздымак (работы Яўгенія Атцэцкага), на якім яна была адлюстравана з вялікім бел-чырвона-белым сцягам падчас акцыі, прысвечанай Дню Волі. На думку лідара беларускага дэмакратычнага руху «Малады Фронт» Зміцера Дашкевіча фатаграфія Ніны Багінскай са сцягам застанецца ў найновай гісторыі Беларусі^[6].

Пасля падзей 25 сакавіка 2017 года, калі ў Мінску былі арыштавалі дзясяткі актывістаў «Белага легіёна», а па Беларусі былі затрыманы сотні ўдзельнікаў святкавання Дня Волі, Ніна Багінская штодня выходзіла да будынка КДБ з бел-чырвона-белым сцягам і плакатам «Свабода народу»^[9].

Узнагароды

• 2017 год — уганаравана памятным знакам імя Віктара Івашкевіча. Ад імя БНФ узнагароду ўручаў старшыня Партыі БНФ Аляксей Янукевіч^[10].
• 2018 год — стала першым лаўрэатам медалю імя Сяргея Ханжанкова, палітычнага вязня савецкага рэжыму 1960-70-х гадоў^[9]
• 2018 год — Медаль да стагоддзя БНР^[11]

Ацэнкі

У час пратэстаў у Беларусі ў 2020 годзе Аляксандр Лукашэнка выказаўся:

Вы глядзіце толькі: Ніну Багінскую не забірайце з плошчаў! Калі Ніну Багінскую забраць, апазіцыі не будзе! Я памятаю яшчэ Ніну Багінскую, жартам кажу, яна яшчэ ў службе бяспекі Пазняка працавала. Малайчына, яна чалавек з перакананнямі[12].

У верасні 2020 года фота Ніны Багінскай з’явіліся на старонках італьянскага часопіса Vogue. Здымкі былі размешчаныя з подпісам «The mother of Belarusian revolution», аўтар фота — Іван Равяка^[13]. 10 снежня Беларуская служба Радыё «Свабода» абвясціла Ніну Багінскую лаўрэаткай прэміі «Людзі Свабоды — 2020»^[14].

Зноскі

1. Ніне Багінскай — 70 гадоў! — 2016. Праверана 6 студзеня 2021.
2. https://nashaniva.by/?c=ar&i=164736 Праверана 8 лістапада 2020.
3. «Калі на нас нападуць, як на Украіну, я вазьму ў рукі зброю», — Ніна Багінская — 2016. Праверана 6 студзеня 2021.
4. Ніне Багінскай — 70 гадоў! (нявызн.). Новы Час (30 снежня 2016). Праверана 20 чэрвеня 2019.
5. У інтэрнэце з’явіліся фотаздымкі, як Ніна Багінская паліла савецкі сцяг каля КДБ (нявызн.). Салідарнасць (2 жніўня 2014). Праверана 20 чэрвеня 2019.
6. В. Уласік, Е. Шалаева. Вышла, подняла флаг и стоит". Пенсионерка из Беларуси должна государству 16 тысяч долларов за акции протеста (руск.). Настоящее время (19 чэрвеня 2019). Праверана 20 чэрвеня 2019.
7. Нина Багинская "останется в новейшей истории Беларуси. Не все эти партии..." (руск.)(недаступная спасылка). Белорусский партизан (20 чэрвеня 2019). Архівавана з першакрыніцы 20 чэрвеня 2019. Праверана 20 чэрвеня 2019.
8. «Калі на нас нападуць, як на Украіну, я вазьму ў рукі зброю», — Ніна Багінская (нявызн.). Наша Ніва (7 лютага 2016). Праверана 20 чэрвеня 2019.
9. Першым ляўрэатам мэдаля імя Сяргея Ханжанкова стала Ніна Багінская (нявызн.). Радыё «Свабода» (18 сакавіка 2018). Праверана 20 чэрвеня 2019.
10. Ніна Багінская ўганараваная памятным знакам імя Івашкевіча (нявызн.)(недаступная спасылка). Партыя БНФ (1 жніўня 2018). Архівавана з першакрыніцы 3 жніўня 2020. Праверана 20 чэрвеня 2019.
11. Уручэньне Мэдалёў да стагодзьдзя БНР, верасень 2020 г. — Афіцыйны сайт Рады БНР, 30 верасня 2020 г.
12. nashaniva.by
13. Такого еще не было. Фотографии Нины Багинской появились в итальянском Vogue (нявызн.)(недаступная спасылка). TUT.BY (30 верасня 2020). Архівавана з першакрыніцы 2 кастрычніка 2020. Праверана 30 верасня 2020.
14. Радыё Свабода Архівавана 10 снежня 2020.

Спасылкі

• Ніна Багінская ў відэа да 10-годдзя «Белсату»
• Омоновец отбирает флаг. Нина Багинская против ОМОНа
• Нина Багинская уже с новым флагом