Іаахім Мюрат

Іаахім Мюрат (фр.: Joachim Murat, правільнае вымаўленне Жаашэн Мюра; 25 сакавіка 1767 — 13 кастрычніка 1815) — напалеонаўскі маршал, вялікі герцаг Берга ў 1806—1808 гадах, кароль Неапалітанскага каралеўства ў 1808—1815 гадах.

Іаахім Мюрат
фр.: Joachim Murat
Імя пры нараджэнні	фр.: Joachim Murat
Род дзейнасці	палітык, афіцэр, ваенны
Дата нараджэння	25 сакавіка 1767(1767-03-25)[1][2][…]
Месца нараджэння	Лабасцід-Мюрат[d], кантон Лабасцід-Мюрат[d], акруга Гурдон[d], дэпартамент Лот, рэгіён Поўдзень — Пірэнеі, Францыя
Дата смерці	13 кастрычніка 1815(1815-10-13)[3][2][…] (48 гадоў)
Месца смерці	Піца[d], правінцыя Віба-Валентыя, Калабрыя, Італія[4]
Месца пахавання	Пер-Лашэз Піца[d][5] Grave of Joachim Murat[d]
Грамадзянства	Францыя  Grand Duchy of Berg[d]  Неапалітанскае каралеўства
Веравызнанне	Каталіцкая Царква
Бацька	Pierre Murat-Jordy[d]
Маці	Jeanne Loubières[d]
Жонка	Караліна Банапарт
Дзеці	Ашыль Мюрат[d], Люсьен Мюрат[d], Luisa Rasponi Murat[d] і Letizia Murat[d]
Бітвы/войны	Напалеонаўскія войны Battle of Donauwörth[d] Battle of Wertingen[d] Бітва пад Аўстэрліцам бітва пад Енай і Аўэрштэтам[d] Battle of Eylau[d] Battle of Heilsberg[d] Смаленская бітва[d] Барадзінская бітва Battle of Dresden[d] Бітва народаў[d]
Узнагароды і прэміі	Маршал Імперыі[d] (19 мая 1804) маршал Францыі[d] Імёны, выбітыя пад Трыумфальнай аркай[d] Admiral of France[d]
Аўтограф
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Быў жанаты з сястрой Напалеона Караліне Банапарт. За баявыя поспехі і выдатную адвагу Напалеон узнагародзіў Мюрата у 1808 годзе неапалітанскай каронай. У снежні 1812 Мюрат быў пакінуты Напалеонам галоўнакамандуючым французскімі войскамі ў Германіі, але самавольна пакінуў пасаду ў пачатку 1813 года.

Рыхард Кнётэль. Маршал Мюрат у 1813 годзе

У кампаніі 1813 Мюрат прыняў удзел у шэрагу бітваў як маршал Напалеона, пасля разгрому ў бітве пад Лейпцыгам вярнуўся ў сваё каралеўства на поўдзень Італіі, а затым у студзені 1814 перайшоў на бок праціўнікаў Напалеона. Падчас трыумфальнага вяртання Напалеона да ўлады ў 1815 годзе Мюрат хацеў вярнуцца да Напалеона ў якасці саюзніка, але імператар адмовіўся ад яго паслуг. Гэтая спроба каштавала Мюрату кароны. Увосень 1815 ён паспрабаваў сілай вярнуць сабе Неапалітанскае каралеўства, быў арыштаваны ўладамі Неапалю і расстраляны.

Зноскі

1. Joachim Murat — ministère de la Culture.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q2886420'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q384602'></a>
2. Joachim Murat // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741'></a>
3. Joachim Murat / Assemblée nationale

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q193582'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q15271528'></a>
4. Мюрат Иоахим // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q17378135'></a>
5. https://www.tombes-sepultures.com/crbst_1554.html

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Іаахім Мюрат