першая лінія Мінскага метрапалітэна From Wikipedia, the free encyclopedia
Маскоўская лінія (трансліт.: Maskoŭskaja linija; руск.: Московская линия) —— першая лінія Мінскага метрапалітэна. Першы ўчастак у складзе васьмі станцый быў адкрыты 30 чэрвеня 1984 года. Цяпер даўжыня лініі складае 19,2 км і ўключае у сябе 15 станцый[1]. Амаль цалкам праходзіць пад праспектам Незалежнасці — галоўнай магістраллю горада і праспектам Дзяржынскага. Час руху цягніка ад пачатковай станцыі да канцавой складае 28 хвілін[2].
| Маскоўская лінія | |
|---|---|
 Мінскі метрапалітэн | |
 | |
| Адкрыццё першага ўчастку: | 30 чэрвеня 1984 |
| Даўжыня, км: | 19,2 |
| Колькасць станцый: | 15 (+1 праектуецца) |
| Час паездкі: | 28 хвіл. |
| Максімальная колькасць вагонаў у складзе цягніка: | 5 |
| Колькасць вагонаў у саставе цягніка: | 5 |
| Інтэрвал руху ў час «пік»: | 2 хвіл. |
| Сярэднясутачная перавозка пасажыраў, тыс. чал./суткі: | 463,3 |
| Самая напружаная станцыя: | Кастрычніцкая |
| Наземныя ўчасткі: | Няма |
| Электрадэпо: | ЦЧ-1 «Маскоўскае» |
Лінія атрымала назву па канцавой станцыі на момант адкрыцця. Першапачаткова планавалася назваць «Маскоўскай» станцыю «Інстытут культуры», размешчаную побач з вуліцай Маскоўскай, а другую канцавую, размешчаную побач з вуліцай Валгаградскай, планавалася назваць «Валгаградскай». Аднак пазней рашэнне было зменена.
У адрозненне ад большасці гарадоў былога СССР гістарычна склалася[крыніца?], што на схеме яна адлюстроўваецца сінім колерам, аднак спачатку адлюстроўвалася чырвоным[3][4]. Звычайна лініі пазначаліся ў парадку чарговасці чырвоным, сінім і зялёным.
З 1992 па 2003 гады станцыя «Плошча Леніна» ў цягніках абвяшчалася як «Плошча Незалежнасці», але затым была адноўлена першапачатковая назва. Пры гэтым надпісы і шыльды не замяняліся.
| Дата пуска | Участак | Дліна, км | Колькасць
станцый |
|---|---|---|---|
| 30 ліпеня 1984 года | «Інстытут культуры» — «Маскоўская» | 7,8 | 8 |
| 31 декабря 1986 года | «Маскоўская» — «Усход» | 1,8 | 1 |
| 7 лістапада 2007 года | «Усход» — «Уручча» | 2,7 | 2 |
| 7 лістапада 2012 года | «Інстытут культуры» — «Пятроўшчына» | 5,0 | 3 |
| 3 чэрвеня 2014 года | «Пятроўшчына» — «Малінаўка» | 1,8 | 1 |
3 мая 1977 года ў раёне будучай станцыі «Парк Чалюскінцаў» пачаліся першыя працы, 16 чэрвеня была забітая першая паля. У сувязі з адсутнасцю ў Мінску неабходнага абсталявання, праходчы шчыт быў дастаўлены ў разабраным выглядзе з Днепрапятроўска. Пры праходцы першай лініі метрабудаўнікам давялося сутыкнуцца з шматлікімі цяжкасцямі, у прыватнасці, перагон паміж «Плошчай Перамогі» і «Кастрычніцкай» праходзіць пад Свіслаччу. Будаўніцтва было разлічана на 8 гадоў, але прымяненне рэвалюцыйнага па тагачасных мерках метаду пабудовы, так званай «сцены ў грунце», дазволіла паскорыць будаўніцтва, і першая чарга была адкрыта для пасажыраў 30 чэрвеня 1984 года — на год раней запланаванага тэрміну. Першая чарга будаўніцтва ўключала ў сябе 8 станцый: «Маскоўская», «Парк Чалюскінцаў», «Акадэмія навук», «Плошча Якуба Коласа», «Плошча Перамогі», «Кастрычніцкая», «Плошча Леніна» і «Інстытут культуры».
31 снежня 1986 года адбылося адкрыццё станцыі «Усход» — працягу Маскоўскай лініі ва ўсходнім кірунку. Гэты ўчастак быў спраектаваны ў сціснутыя тэрміны, будаўніцтва вялося кругласутачна. Станцыя была ўзведзена ў жылым мікрараёне Усход і стала вялікім перасадачным вузлом для жыхароў мікрараёнаў Усход і Уручча, што значна палегчыла транспартную сувязь з цэнтрам горада.
У 2001 годзе працягнулася будаўніцтва лініі метро ва ўсходнія ўскраіны горада. 7 лістапада 2007 года адкрыліся дзве новыя станцыі «Барысаўскі тракт» і «Уручча». Упершыню мінскае метро выйшла за межы Мінскай кальцавой аўтадарогі. Адкрыццё гэтых станцый першапачаткова планавалася на 2008 год, але фінансаванне было павялічана, і адкрыццё перанеслі на восень 2007 года[5].
Будаўніцтва станцый «Грушаўка», «Міхалова» і «Пятроўшчына» было пачата ў 2004 годзе. Адкрыццё станцый планавалася на 1 верасня 2012 года[6]. Пасля было абвешчана, што ў верасні пройдзе пробны запуск[7], а паўнавартасна станцыі запрацуюць з 7 лістапада 2012 года[8]. Участак працягласцю 5,2 км быў афіцыйна адкрыты 7 лістапада 2012 года[9]. 3 чэрвеня 2014 асобна адкрыты паўднёва-заходні ўчастак працягласцю 2,1 км са станцыяй «Малінаўка».
У 2019 годзе Маскоўскую лінію наведалі 169,1 мільёнаў чалавек, або 463,3 тысяч штодзень. Гэта робіць лінію першай паводле загружанасці ў Мінскім метрапалітэне. У 2017 годзе найбольшы сутачны пасажырапаток зафіксаваны на станцыях «Плошча Леніна» (56,6 тыс.), «Плошча Якуба Коласа» (47,6 тыс.), «Уручча» (46,8 тыс.), «Акадэмія навук» (39,2 тыс.) і «Малінаўка» (35,6 тыс.), а таксама перасадачнай «Кастрычніцкай». Найменшая колькасць пасажыраў была зафіксавана на станцыях «Грушаўка» (13,9 тыс.) і «Міхалова» (14,5 тыс.). У 2019 годзе лідарамі па колькасці пасажыраў сталі станцыі «Плошча Леніна» (54,2 тыс.), «Уручча» (48,5 тыс.), «Плошча Якуба Коласа» (47,1 тыс.), а таксама «Кастрычніцкая». Найменш загружанымі былі «Парк Чалюскінцаў» (14,8 тыс.) і «Грушаўка» (17 тыс.)[10].
Усе станцыі Маскоўскай лініі — мелкага закладання. З 15 станцый — 10 калоннага тыпу і 5 аднасклепянных.
Станцыі «Плошча Леніна» і «Інстытут культуры» — перасадачныя на чыгуначны транспарт. «Кастрычніцкая» — перасадачная станцыя на «Купалаўскую» Аўтазаводскай лініі, «Плошча Леніна» — перасадачная станцыя на «Вакзальную» Зеленалужскай лініі.
Згодна з генеральным планам развіцця рэйкавага электратранспарту ў Мінску, пашырэнне Маскоўскай лініі плануецца па двух напрамках: паўночна-ўсходняе — станцыя «Смаленская», паўднёва-заходняе — станцыя «Шчомысліца»[11]. Аднак станам на верасень 2022 года будаўніцтва станцыі «Шчомысліца» не плануецца, бо забудова аднайменнага мікрараёна была адменена і станцыя не будзе мець дастатковай пасажырскай плыні[12].
Лінію абслугоўвае Маскоўскае электрадэпо, адкрытае ў чэрвені 1984 года. Раней яно абслугоўвала і Аўтазаводскую лінію, да таго моманту, пакуль 1 верасня 2003 года не было адкрыта электрадэпо «Магілёўскае».
На лініі выкарыстоўваюцца вагоны мадэлі 81-717.5/81-714.5, 81-717.5М/714.5М (неафіцыйная назва «Нумарныя»), а таксама 81-540б/541б вытворчасці Мыцішчанскага машынабудаўнічага завода і Вагонмаша. Да верасня 2002 года, выкарыстоўваліся чатырохвагонные цягнікі. На дадзены момант лінію абслугоўвае 37 пяцівагонных саставаў (185 вагонаў).
11 красавіка 2011 года на станцыі «Кастрычніцкая», каля другога і трэцяга вагона цягніка, які накіроўваўся да станцыі «Інстытут культуры», у часы пік на адной з самых перагружаных станцый адбыўся выбух самаробнага радыёкіраванага выбуховага прыстасавання ў натоўпе пасажыраў. Выбуховае прыстасаванне мела магутнасць ад 5 да 7 кілаграм у трацілавым эквіваленце і было начынена металічнымі элементамі, каб выклікаць шматлікія асколачныя раненні ў пацярпелых[13]. Загінулі 15 чалавек, больш за 400 чалавек атрымалі раненні рознай ступені цяжкасці.
 |
Маскоўская лінія (Мінск) на Вікісховішчы |
|---|
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
