From Wikipedia, the free encyclopedia
Лідзія Антонаўна Панамарэнка (укр.: Лідія Антонівна Пономаренко; нар.16 лютага 1922 года, руднік Арцёма, УССР — 3 снежня 2013, Кіеў, Украіна) — украінская краязнаўца, гісторык Кіева і Украіны, даследчыца гістарычнай тапаграфіі і гарадской тапанімікі, суаўтар энцыклапедычнага даведніка назваў вуліц Кіева.
Лідзія Антонаўна Панамарэнка | |
---|---|
Дата нараджэння | 16 лютага 1922 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 3 снежня 2013 (91 год) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Бацька | Anton Ilarionovich Ponomarenko[d] |
Род дзейнасці | краязнавец, тапограф, surveyor, інжынерка, картограф, гісторык |
Месца працы | |
Альма-матар | |
Партыя |
|
Подпіс | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Нарадзілася ў сям’і гарняка на рудніку Арцёма. У 1939 годзе скончыла сярэднюю школу ў Краснадоне, у 1949 годзе скончыла Маскоўскі інстытут інжынераў геадэзіі, аэрафотаздымкі і картаграфіі (інжынер-аэрафотагеадэзіст). Працавала па спецыяльнасці ў Навашахцінску, Кадзіеўцы.
Жыла і працавала ў Кіеве з 1959 года. Была супрацоўніцай лабараторыі аэраметадаў Кіеўскага універсітэта, працавала ў розных установах, займаючыся пытаннямі геадэзіі і тапаграфіі. У 1967—1970 гадах — навуковы супрацоўнік Інстытута навукова-тэхнічнай інфармацыі[1].
З 1970 года прафесійна займалася гістарычнай тапаграфіяй і картазнаўствам. Старшы інжынер-картограф Інстытута гісторыі АН УССР (1970—1982). Вывучыла шматлікія планы і апісанні гарадоў Украіны розных эпох, перш за ўсё — Кіева; сярод разгледжаных ёю матэрыялаў многія былі ўпершыню адкрыты і ўведзены ў навуковы абарот. Выявіла ў Ленінградзе рукапіс кнігі «Гісторыі горада Кіева…» Максіма Берлінскага, якая лічылася страчанай[2].
Пачынаючы з 1960-х гадоў, даследавала тапаніміку Кіева, склала шырокую картатэку па гісторыі гарадскіх назваў. Шэраг знаходак быў апублікаваны ёю ў навуковых выданнях і перыёдыцы (усяго звыш 300 публікацый, у тым ліку ў газетах «Вечірній Київ», «Хрещатик», «Янус-Нерухомість»). Перадала матэрыялы картатэкі і свае працы ў Нацыянальную бібліятэку Украіны імя В. І. Вярнадскага, у Нацыянальную гістарычную бібліятэку Украіны.
Удзельніца шматлікіх навуковых канферэнцый. У друку, па радыё і тэлебачанні актыўна выступала за захаванне гістарычнай тапанімікі, у абарону культурнай спадчыны Кіева і Украіны; член галоўнага савета ўкраінскага таварыства аховы помнікаў гісторыі і культуры. Доўгі час узначальвала Кіеўскую секцыю помнікаў навукі і тэхнікі; супрацоўнічала з цэнтрам помніказнаўства НАН Украіны.
З 1970 года ўваходзіла ў склад гарадской камісіі па пытаннях найменняў і памятных знакаў, ініцыятар увядзення і адраджэння шэрагу кіеўскіх тапонімаў. У апошнія гады жыцця — ганаровы член камісіі.
Аўтар матэрыялаў па тапаніміцы горада ў энцыклапедычным даведніку «Кіеў» (неаднаразова перавыдадзены ў 1981—1986 гадах). Падрыхтавала (у суаўтарстве) поўны Энцыклапедычны даведнік назваў вуліц Кіева (1995).
Памерла ў Кіеве; апошнія месяцы жыцця была прыкаваная да ложка з-за пералому тазасцегнавага сустава з прычыны ДТЗ. Пахавана на могілках вёскі Ляток.
Малодшы брат загінуў на фронце напярэдадні перамогі (8 мая 1945 года).
Жонка аднаго з унукаў — І. В. Герашчанка.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.