Латэранскі палац

Латэранскі палац (італ.: Palazzo del Laterano) — палац у Рыме, які служыў з IV да пачатку XIV ст. (да так званага авіньёнскага палону Папаў) рэзідэнцыяй Рымскіх Папаў. Латэранскія саборы — саборы каталіцкай цэрквы, якія збіраліся ў розны час у царкве Латэрана. Некаторыя з гэтых сабораў лічацца сусветнымі. Ад палаца атрымаў назву галоўны каталіцкі храм у свеце — Латэранская базіліка.

Джузэпэ Вазі. Латэранскі палац. 1752.

Славутасць
Латэранскі палац
італ.: Palazzo del Laterano
41°53′12″ пн. ш. 12°30′19″ у. д.HGЯO
Краіна	Італія[1]
Месцазнаходжанне	Монці[d][2]
Архітэктар	Даменіка Фантана
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Палац і базіліка

У 1308 годзе палац і базіліка моцна папакутавалі і часткова былі разбураны пры пажары. Пасля будаўніцтва Апасталічнага палаца Латэранскі палац страціў сваю значнасць. Новая (летняя) рэзідэнцыя была пабудавана па загаду Папы Сікста V у 1586 годзе па эскізах Даменіка Фантана. Архітэктурнае рашэнне палаца падобна з палацца Фарнезэ. У палацы раней размяшчаліся некаторыя музеі Ватыкана, напрыклад, этналагічны музей і Грыгарыянскі музей свецкага мастацтва. Цяпер тут размяшчаецца аддзяленне гістарычнага музея Ватыкана.

Зноскі

1. archINFORM — 1994. Праверана 30 ліпеня 2018.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q265049'></a>
2. archINFORM — 1994. Праверана 31 ліпеня 2018.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q265049'></a>

Літаратура

• Fischer, Heinz-Joachim. Rom. — Koln: DuMontVerlag GmbH, 1999. — ISBN 3-7701-3738-8.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Латэранскі палац