Ласара Кардэнас

Лáсара Кáрдэнас дэль Рыа (ісп.: Lázaro Cárdenas del Río; 21 мая 1895-19 кастрычніка 1970) — мексіканскі палітычны дзеяч, генерал перыяду Мексіканскай рэвалюцыі (1910—1917) і прэзідэнт Мексікі (1934—1940). Прадстаўнік Мексіканскай рэвалюцыйнай партыі. Праводзіў левацэнтрысцкі курс: актывізаваў правядзенне аграрнай рэформы, умацаваў працоўнае заканадаўства і правы прафсаюзаў, гарантаваў правы жанчын і ўсеагульнае выбарчае права, развіваў агульнадаступную адукацыю і змагаўся з непісьменнасцю, нацыяналізаваў нафтавыя і чыгуначныя кампаніі.

Ласара Кардэнас
ісп.: Lázaro Cárdenas del Río
44-ы Прэзідэнт Мексікі 1 снежня 1934 — 30 лістапада 1940
Папярэднік	Abelardo L. Rodríguez[d]
Пераемнік	Мануэль Авіла Камача
Governor of Michoacán[d] 1928 — 1932
Secretary of National Defense[d] 1 верасня 1942 — 31 жніўня 1945
Нараджэнне	21 мая 1895(1895-05-21)[1][2] Jiquilpan de Juárez[d], Хікільпан[d], Мічаакан, Мексіка
Смерць	19 кастрычніка 1970(1970-10-19)[1][2] (75 гадоў) Мехіка, Мексіка
Жонка	Амалія Салорсана[d]
Дзеці	Cuauhtémoc Cárdenas Solórzano[d]
Партыя	Інстытуцыйна-рэвалюцыйная партыя[d]
Род войскаў	Constitutional Army[d]
Званне	Insano[d]
Бітвы	Мексіканская рэвалюцыя[d]
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Кардэнас.

Біяграфія

Кардэнас нарадзіўся 21 мая 1895 года ў небагатай сям'і крамніка. Атрымаў толькі пачатковую адукацыю, займаўся самаадукацыяй, калі працаваў чаляднікам у друкарні. Падчас Мексіканскай рэвалюцыі 1910—1917 гадоў ён браў удзел у барацьбе супраць дыктатуры Парфірыа Дыяса і быў прыхільнікам Плутарка Кальеса; атрымаў званне генерала (з 1928 — дывізіённы генерал).

У 1928 годзе Кардэнас быў прызначаны губернатарам Мічаакана, дзе праявіў сябе як саюзнік рабочых і прафсаюзных рухаў. У 1930—1931 гадах узначальваў выканкам кіруючай Нацыянальна-рэвалюцыйнай партыі. У 1931 годзе прызначаны міністрам унутраных спраў, а ў 1933 годзе — ваенным міністрам. У 1934 годзе пры падтрымцы Кальеса высунуўся ў прэзідэнты Мексікі. Пасля прыходу да ўлады, ён выслаў з краіны яе ранейшага «ценявога кіраўніка» Кальеса, які памылкова разлічваў, што Кардэнас стане яго марыянеткай.

Пасля заканчэння прэзідэнцкага тэрміна Кардэнас выйшаў у адстаўку ў 1940 годзе і з 1942 года займаў пасаду міністра нацыянальнай абароны Мексікі ў кабінеце Авілы Камача. У 1945 годзе ён выйшаў на пенсію. З канца 1940-х гадоў быў галоўнай фігурай Інстытуцыйна-рэвалюцыйнай пара­тыі (назва НРП з 1946 года).

У 1961 годзе Кардэнас быў абраны старшынёй Сусветнага савета міру. Памёр 19 кастрычніка 1970 года ад раку.

Лаўрэат Міжнароднай Сталінскай прэміі «За ўмацаванне міру паміж народамі» 1955 года.

Сям’я

Кардэнас быў у шлюбе з Амаліяй Салорсана. Іх сын, Куатэмак Кардэнас, таксама стаў вядомым палітыкам, ён займаў пасаду мэра Мехіка і заснаваў Рэвалюцыйна-дэмакратычную партыю, адну з вядучых палітычных сіл у краіне.

Зноскі

1. Alexander R. J. Lázaro Cárdenas // Lazaro Cardenas

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741'></a>
2. Lázaro Cárdenas // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q237227'></a>

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Ласара Кардэнас