Ксерафіты

Ксерафі́ты^[1][2] (ад стар.-грэч.: ξερός — сухі і φυτόν — расліна) — расліны сухіх месцаў, здольныя пераносіць працяглую засуху («засухаўстойлівыя»).

Сухі лес ксерафітаў у правінцыі Фармоса, Аргенціна.

Ксерафіты складаюць тыповую флору пустынь і паўпустынь, звычайныя для марскіх узбярэжжаў і ў пясчаных дзюнах.

Такія расліны розным чынам адаптаваныя да засушлівых умоў, у якіх яны растуць. Некаторыя перажываюць экстрэмальныя перыяды ў выглядзе насення і спораў, якія пасля выпадзення дажджу могуць прарастаць. Новыя расліны часам за чатыры тыдні паспяваюць вырасці, зацвісці і даць насенне, якое будзе знаходзіцца ў стане спакою да наступнага дажджлівага перыяду. Да такіх раслін, напрыклад, адносіцца эшольцыя каліфарнійская (Eschscholzia californica).

Гл. таксама

• Ксерафілы
• Мезафіты
• Гіграфіты
• Склерафіты
• Трапафіты

Крыніцы

1. БелЭн 1999.
2. ЭПБ 1984.

Літаратура

• Ксерафі́ты // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 8: Канто — Кулі / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 8. — С. 543. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0144-3 (т. 8).
• Ксерафі́ты // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 3. Катэнарыя — Недайка / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1984. — С. 98. — 588 с., іл. — 10 000 экз.
• Ксерофи́ты // Биологический энциклопедический словарь (руск.) / Гл. ред. М. С. Гиляров; Редкол.: А. А. Баев, Г. Г. Винберг, Г. А. Заварзин и др. — М.: Сов. энциклопедия, 1986. — С. 300—301. — 831 с. — 100 000 экз.
• Ксерофи́ты // Краткий словарь ботанических терминов / Сост. М. В. Буланая и др.; Под ред. А. Г. Еленевского. — Саратов: Изд-во Сарат. пед. ин-та, 1993. — С. 67. — 151 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-87077-064-5. (руск.)
• Ксерофи́т(ы) // Популярный биологический словарь (руск.) / Н. Ф. Реймерс; Отв. ред. А. В. Яблоков; АН СССР. — М.: Наука, 1991. — С. 237. — 437 с. — 50 000 экз. — ISBN 5-02-005866-1.
• Ксерофи́ты // Сельскохозяйственный энциклопедический словарь (руск.) / Редкол.: В. К. Месяц (гл. ред.) и др. — М.: Советская энциклопедия, 1989. — С. 258—259. — 565 с. — 100 000 экз.
• Ксерофи́ты // Т. 13. Конда — Кун. — М. : Советская энциклопедия, 1973. — С. 524. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978). (руск.)