Канстанцін Мікалаевіч Каратко́ў[1] (руск.: Константин Николаевич Коротков; 8 сакавіка 1890 Варонеж — 19 сакавіка 1954, Мінск) — савецкі вучоны-хімік, доктар хімічных навук (1943), прафесар (1939), акадэмік Акадэміі навук БССР (1950, член-карэспандэнт з 1947 года), Заслужаны дзеяч навукі БССР (1949).
| Канстанцін Мікалаевіч Караткоў | |
|---|---|
| Дата нараджэння | 8 сакавіка 1890 |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 19 сакавіка 1954 (64 гады) |
| Месца смерці | |
| Месца пахавання | |
| Грамадзянства | |
| Дзеці | Канстанцін Канстанцінавіч Караткоў |
| Род дзейнасці | навуковец |
| Навуковая сфера | хімія і лесахімія |
| Месца працы | |
| Навуковая ступень | доктар хімічных навук (1943) |
| Навуковае званне |
|
| Альма-матар | |
| Навуковы кіраўнік | Уладзімір Віктаравіч Шкацелаў |
| Узнагароды |
   |
.svg){kind=small}
Нарадзіўся ў Варонежы. У 1911 годзе скончыў Саратаўскае хіміка-тэхналагічнае вучылішча і паступіў на хімічнае аддзяленне Харкаўскага тэхналагічнага інстытута[2]. З пачаткам Першай сусветнай вайны ў 1914 годзе быў прызваны ў дзеючую армію[2]. У 1919 годзе паступіў у Горы-Горацкі земляробчы інстытут, які скончыў у 1924[1][3] годзе. Вучобу ў інстытуце спалучаў з працай у якасці асістэнта на кафедры прафесара У. В. Шкацелава[2]. З 1925 года — дацэнт кафедры, у 1929—1930 гадах — дэкан ляснога факультэта. З 1930 года К. М. Караткоў у Беларускім лесатэхнічным інстытуце на пасадзе загадчыка кафедры хіміі, у 1930—1932 гадах — намеснік дырэктара інстытута. У 1941—1944 гадах працаваў ва Уральскім лесатэхнічным інстытуце, займаў пасаду загадчыка кафедры хіміі. У 1942 годзе абараніў кандыдацкую дысертацыю[2]. З 1945 года зноў працаваў у Беларускім лесатэхнічным інстытуце. У 1942—1952 гадах займаў пасаду дырэктара Інстытута хіміі Акадэміі навук БССР, з 1952 года — загадчыка лабараторыі лесахіміі[2].
Памёр 19 сакавіка 1954 года. Пахаваны на Вайсковых могілках у Мінску[2].
Навуковыя працы па тэорыі сухой перагонкі драўніны, вывучэнні тэрпенавых вуглевадародаў, распрацоўцы тэхнікі падсочкі. Вывучаў кінетыку акіслення шкіпінараў і каніфолі. У выніку экспедыцыйных даследаванняў была выяўленая сыравінная база для вытворчасці каніфолі ў Беларусі. Аўтар больш за 40 навуковых прац, у тым ліку 2 манаграфій.
Сярод апублікаванага:
- Химическая переработка древесины. — Мн.: Гос. изд. БССР, 1947.
- Канифоль и скипидар. — Мн.: Гос. изд. БССР, 1950.
- Ордэн Леніна (1951).
- Ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга (1949)
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
