Камісар (польск.: komisarz, фр.: commissaire, лац.: commissarius, руск.: комиссар) — упаўнаважаны: намеснік, надзелены уладай прадстаўнік метраполіі (цэнтра кіравання).
- Камісары каралеўскія — усталявалі мяжу паміж Вялікім Княствам Літоўскім і Лівоніяй у 1585 г.; кіраўнік маёнткам.
- У Францыі XVIII ст. — упаўнаважаны Канвента; напрыклад камісары Кулон, Лагранж, Лавуазье і Лаплас вымяралі ў 1795 годзе даўжыню Парыжскага мерыдыяна з мэтай вызначэння велічыні метра.
- Член камісіі ў Расійскай імперыі — надзелены выканаўчай уладай, альбо упаўнаважаны, надзелены аднаасобнай уладай. Асаблівы шмат камісараў быў пры Пятры I; камісары былі пры Сенаце, камісарам даручалася кіраванне казённымі заводамі і інш..
- кіраўнік з грамадска-палітычнымі ці адміністрацыйнымі паўнамоцтвамі. Народны камісар — член урада, які стаяў на чале Народнага камісарыята СССР (і Ваенныя камісары таксама).
- У некаторых краінах службовая асоба з адміністрацыйнымі і паліцэйскімі функцыямі (камісар паліцыі).