Камісар

Камісар (польск.: komisarz, фр.: commissaire, лац.: commissarius, руск.: комиссар) — упаўнаважаны: намеснік, надзелены уладай прадстаўнік метраполіі (цэнтра кіравання).

• Камісары каралеўскія — усталявалі мяжу паміж Вялікім Княствам Літоўскім і Лівоніяй у 1585 г.; кіраўнік маёнткам.
• У Францыі XVIII ст. — упаўнаважаны Канвента; напрыклад камісары Кулон, Лагранж, Лавуазье і Лаплас вымяралі ў 1795 годзе даўжыню Парыжскага мерыдыяна з мэтай вызначэння велічыні метра.
• Член камісіі ў Расійскай імперыі — надзелены выканаўчай уладай, альбо упаўнаважаны, надзелены аднаасобнай уладай. Асаблівы шмат камісараў быў пры Пятры I; камісары былі пры Сенаце, камісарам даручалася кіраванне казённымі заводамі і інш..
• кіраўнік з грамадска-палітычнымі ці адміністрацыйнымі паўнамоцтвамі. Народны камісар — член урада, які стаяў на чале Народнага камісарыята СССР (і Ваенныя камісары таксама).
• У некаторых краінах службовая асоба з адміністрацыйнымі і паліцэйскімі функцыямі (камісар паліцыі).

Літаратура

• «Словник іншомовних слів», за ред. академіка АН УРСР О. С. Мельничука, м. Київ, 1985 р., с. 429;
• «Акты издаваемые Виленскою Археографическою Комиссиею для разбора Древних Актов», г. Вильна, 1899 г., том 26, с. 572.