Жыта

From Wikipedia, the free encyclopedia

Жыта

Жы́та[1] (Secale) — род адна- і шматгадовых травяністых раслін сямейства злакаў. 6 — 8 відаў.

Хуткія факты Навуковая класіфікацыя, Міжнародная навуковая назва ...
Жыта

Каласы жыта пасяўнога (Secale cereale)
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Secale


Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  42089
NCBI  4549
EOL  108213
GRIN  g:11022
IPNI  62805-3
Закрыць

Гісторыя культуры

Продкам культурнага жыта была травяністая расліна — горнае жыта (Secale montanum), абарыген паўночнай Афрыкі і горных раёнаў Блізкага Усходу. Каля 3 тыс. да н.э. яго пачалі вырошчваць на захадзе Турцыі, у Арменіі і поўначы Ірана. Продкам славянскіх народаў яно пачаткова было вядомае як пустазелле ў пасевах пшаніцы, і толькі падчас прасоўвання каланізацыі на поўнач (на мяжы н.э) на жыта звярнулі ўвагу як на самастойную культуру. З усіх злакавых раслін азімае жыта — самае марозаўстойлівае: расце ў арктычных раёнах Скандынавіі, а ў Гімалаях — да вышыні 4250 м. Народы поўдня Еўропы, маючы больш спрыяльныя кліматычныя ўмовы для вырошчвання жыта, традыцыйна грэбавалі ім і жытнім хлебам, але ў германскіх і славянскіх народаў на працягу каля 2000 гадоў жытні хлеб заставаўся асноўным прадуктам харчавання.

Віды

Thumb
Secale sylvestre. Расія, ваколіцы Саратава

Паводле базы даных The Plant List, род складаецца з 9 відаў, у тым ліку адзін гібрыдны[2]:

Ужыванне

Жыта ўтрымлівае мала глютэну, таму жытні хлеб больш шчыльны, «ацеслівы», чым пшанічны, але больш бяспечны для хворых на цэліякію.

Жыта — выдатная сыравіна для моцных алкагольных напояў, асабліва гарэлкі.

Зноскі

  1. Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 119. — 160 с. 2 350 экз.
  2. Secale Архівавана 18 красавіка 2012.: информация в базе данных The Plant List (2010, Version 1). (англ.) (Праверана 9 красавіка 2013)

Літаратура

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.