Генрых II Наварскі

Генрых (Энрыке) II Наварскі ці Генрых д’Альбрэ (фр.: Henri II de Navarre, фр.: Henri d’Albret, ісп.: Enrique II de Navarra 18 красавіка 1503, Сангуеза — 25 мая 1555, Ажэтмо) — кароль Навары з 1517 года з дынастыі Альбрэ, сын караля Жана (Хуана) III д’Альбрэ і каралевы Кацярыны дэ Фуа.

Генрых II д’Альбрэ
фр.: Henri d’Albret
кароль Навары 12 лютага 1517 — 25 мая 1555 (пад імем Генрых (Энрыке) II)
Папярэднік	Жан III д’Альбрэ, Кацярына I дэ Фуа
Пераемнік	Жанна III д’Альбрэ
граф Перыгора і віконт Ліможа 1516 — 1555 (пад імем Генрых I)
Папярэднік	Жан II д’Альбрэ, Кацярына I дэ Фуа
Пераемнік	Жанна д’Альбрэ
граф дэ Фуа і дэ Бігор, віконт Беарна і Марсана 1517 — 1555 (пад імем Генрых I)
Папярэднік	Жан III д’Альбрэ, Кацярына I дэ Фуа
Пераемнік	Жанна д’Альбрэ
сеньёр д’Альбрэ 1522 — 1550 (пад імем Генрых I)
Папярэднік	Ален д’Альбрэ
герцаг д’Альбрэ 1522 — 1550 (пад імем Генрых I)
Пераемнік	Жанна д’Альбрэ
граф д’Арманьяк 1527 — 1549 (пад імем Генрых I)
Сумесна з	Маргарыта Наварская (1509 — 1549)
Папярэднік	Карл II Алансонскі
Пераемнік	Жанна д’Альбрэ
Нараджэнне	18 красавіка 1503(1503-04-18) Сангуеза
Смерць	25 мая 1555(1555-05-25) (52 гады) Ажэтмо
Месца пахавання	Лескарскі сабор
Род	Альбрэ
Бацька	Жан д’Альбрэ
Маці	Кацярына дэ Фуа
Жонка	Маргарыта Наварская
Дзеці	Жанна III, Жан (Хуан)
Аўтограф
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Генрых II.

Біяграфія

Пасля смерці бацькі ў 1516 годзе Генрых атрымаў у спадчыну яго асабістыя ўладанні — графства Перыгор і віконцтва Лімож. Пасля смерці маці ў 1517 годзе Генрых пад імем Генрых II стаў каралём Навары, а таксама атрымаў у спадчыну графствы Фуа і Бігор, віконцтва Беарн. Аднак кароль Арагона Фердынанд II яшчэ ў 1512 годзе захапіў большую частку Навары і далучыў яе да Арагона. Рэальна ў кіраванне Генрых атрымаў толькі Ніжнюю Навару. Акрамя таго, пасля смерці дзеда, Алена Вялікага, Генрых атрымаў у спадчыну радавую сеньярыю Альбрэ. У 1521 годзе Генрых паспрабаваў ваенным шляхам вярнуць захопленую частку Навары, але поспеху гэта не прынесла.

Генрых працягнуў палітыку бацькі па збліжэнні з Французскім каралеўствам. У 1523 годзе ён зблізіўся з каралём Францыскам I. Ён удзельнічаў у арміі Францыска бітве пры Павіі ў 1525 годзе супраць імператара Карла V, у якой патрапіў разам з Францыскам у палон. Аднак тым жа годзе Генрых бег з палону, што дадало яму прэстыжу.

У 1527 годзе Генрых ажаніўся з сястрой Францыска I, Маргарытай, якая прынесла яму ў якасці пасагу графства Арманьяк. Двор яго жонкі ў горадзе Нерак стаў адным з цэнтраў літаратуры, навукі і мастацтва Заходняй Еўропы.

У 1548 годзе Генрых выдаў сваю адзіную дачку і спадчынніцу, Жанну, замуж за герцага Антуана дэ Бурбона.^[1]

У 1550 годзе сеньярыя Альбрэ атрымала статус герцагства.

Генрых памёр 25 мая 1555 года на працягу свайго паломніцтва да магілы святога Жырона ў гасконскім Ажэтмо і быў пахаваны ў радавой пахавальні каралёў Навары ў саборы Лескар. Усе яго ўладанні атрымала ў спадчыну дачка Жанна.

Шлюб і дзеці

Жонка: з 24 студзеня 1527 года Маргарыта Ангулемская (11 красавіка 1492 — 21 снежня 1549), дачка Карла Арлеанскага, графа Ангулема і Перыгора

• Жанна (Хуана) III (7 студзеня 1528 — 9 чэрвеня 1572), каралева Навары з 1555; 1-ы муж: з 13 ліпеня 1541 года Вільгельм IV Клеўскі (1516—1592), герцаг Клевэ, Юліха, Берга і Гелдэрна (ануляваны ў 1546 годзе).; 2-і муж: з 20 кастрычніка 1548 Антуан дэ Бурбон (1518—1562), герцаг дэ Бурбон і Вандомскі.
• Жан (Хуан) (пасля 1530 — у маленстве)

Зноскі

1. Іх сын пад імем Генрых IV аб’яднаў Францыю і Навару.

Спасылкі

• Сайт Foundation for Medieval: Генрых II д’Альбрэ (англ.)