Васіль Георгіевіч Вукалаў

Васіль Георгіевіч Ву́калаў (1859^[1] — 1939) — расійскі архітэктар.

Васіль Георгіевіч Вукалаў
Дата нараджэння	1859
Дата смерці	1939
Альма-матар	Імператарская Акадэмія мастацтваў (1887)
Працы і дасягненні
Працаваў у гарадах	Архангельск, Волагда, Віцебск
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Вукалаў.

Біяграфія

Васіль Георгіевіч скончыў курс у Імператарскай Акадэміі мастацтваў, адкуль быў выпушчаны са званнем класнага мастака-архітэктара III ступені^[2].

30 ліпеня 1887 года пачаў сваю службу ў МУС. Праз 9 гадоў, 20 лютага 1896 года ён быў прызначаны губернскім архітэктарам  (руск.) у Архангельск.

З 1887 года выконваў пасаду малодшага інжынера ў будаўнічым аддзяленні Віцебскай губерні^[3].

У Волагдзе

2 ліпеня 1899 года напраўлены ў Волагду выконваць абавязкі губернскага архітэктара^[4].

Неўзабаве пасля пераводу ў Волагду Васіль Георгіевіч атрымлівае чын калежскага асэсара за выслугу гадоў. Перадузятае стаўленне да справы выклікала станоўчую рэакцыю губернскага начальства ў форме неаднаразовых зваротаў да кіраўніцтва МУС: «Васіль Вукалаў адрозніваецца поўным веданнем спраў, што на яго ўскладаюцца, і акуратным выкананнем службовых абавязкаў»^[5]. Зацвердзілі В. Вукалава на пасадзе Валагодскага губернскага архітэктара толькі 26 чэрвеня 1900 года, але займаў ён яе нядоўга, паколькі ўжо 18 мая 1901 года быў пераведзены ў Віцебскую губерню^[6].

Судзіць пра дзейнасць Васіля Георгіевіча ў Волагдзе досыць складана, бо матэрыялаў, якія праліваюць на гэта святло, выяўлена вельмі мала^[6]. Да нас дайшоў толькі выкананы ім у 1901 годзе чарцёж пякарні, пральні, лазні і кухні пры Валагодскім арыштанцкім аддзяленні^[7].

У Віцебску

З 18 мая 1901 года^[6] па 1939 год працаваў віцебскім спачатку губернскім, потым акруговым архітэктарам^[8].

Да рэвалюцыі жыў у адным з дамоў у Раждзественскім завулку ў Віцебску^[9].

Член Саюза архітэктараў СССР з 1934 года^[8].

Творчасць

З праектаў, выкананых у Волагдзе вядомы толькі праект пякарні, пральні, лазні і кухні пры Валагодскім арыштанцкім аддзяленні^[7] — 1901

3-і камунальны дом па вул. Суворава, 34

Асноўныя працы ў Беларусі: праект забудовы гарадка ў раёне Спаса-Ефрасіннеўскага манастыра ў Полацку, жылыя дамы камунальнага тыпу па вул. Валадарскага (1928—1930), 3-і і 4-ы камунальныя дамы па вул. Суворава (1930—1934), гасцініца на рагу вул. Савецкай і Суворава (1930—1932) у Віцебску^[8].

Праект храма Міхаіла Архангела ў в. Чарняцова  (руск.) Невельскага раёна — не раней за 1905

Зноскі

1. Вуколов Василий Георгиевич(недаступная спасылка) (руск.)
2. ДАВВ. — Ф. 670. — Воп. 2. — Спр. 599. — Л. 3.
3. Памятная книжка Витебской губернии на 1888 год. С. 4
4. ДАВВ. — Ф. 14. — Воп. 2. — Спр. 1869. — Л. 54 зв.
5. ДАВВ. — Ф. 670. — Воп. 2. — Спр. 599. — Л. 2.
6. Алексей Леонидович Минаев. ВОЛОГОДСКИЕ ГУБЕРНСКИЕ АРХИТЕКТОРЫ КОНЦА XVIII — НАЧАЛА XX ВЕКА
7. ДАВВ. — Ф. 670. — Воп. 2. — Спр. 1. — Л. 34.
8. Вуколов Василий Георгиевич // Архитекторы Советской Белоруссии: Биогр. справочник / Союз архитекторов БССР; Сост. В. И. Аникин и др. — Мн.: Беларусь, 1991. — 262 с. — ISBN 5-338-00611-1. (руск.)
9. «Прогулки по незнакомому Витебску». Что находилось на месте амфитеатра, облисполкома, «пирамид» Архівавана 26 чэрвеня 2017.

Літаратура

• Вуколов Василий Георгиевич // Архитекторы Советской Белоруссии: Биогр. справочник / Союз архитекторов БССР; Сост. В. И. Аникин и др. — Мн.: Беларусь, 1991. — 262 с. — ISBN 5-338-00611-1. (руск.)

Спасылкі