Віктар Іванавіч Яркін

Віктар Іванавіч Яркін (29 лістапада (9 снежня) 1889, в. Дзякоўскае, Тутаеўскі раён, Яраслаўская вобласць, Расія — 29 кастрычніка 1937, Менск, НКУС) — дзяржаўны дзеяч БССР.

Віктар Іванавіч Яркін
Нараджэнне	29 лістапада (11 снежня) 1889 Раманаў-Барысаглебскі павет[d], Яраслаўская губерня, Расійская імперыя
Смерць	29 кастрычніка 1937(1937-10-29) (47 гадоў) Менск, БССР, СССР
Партыя	РСДРП(б)

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Яркін.

Біяграфія

У 1902—1905 гадах член арганізацыі анархістаў-камуністаў на Пуцілаўскім заводзе (Санкт-Пецярбург). У першую сусветную вайну на Заходнім фронце (1915—1917 гг.). У 1918 годзе старшыня заходняй абласной ЧК (Смаленск), са студзеня 1919 года старшыня НК БССР, адначасова ў сакавіку — красавіку 1919 года старшыня Мінскага гарадскога савета. З мая 1919 года на чэкісцкай рабоце ў Паволжы, з 1921 года ў сістэме Народнага камісарыята шляхоў зносін СССР. З 1935 года начальнік службы Днепра-дзвінскага параходства у Гомелі. Дэлегат І з’езда Камуністычнай партыі (бальшавікоў) Беларусі (30 — 31 снежня 1918 года), І Усебеларускага з’езда Саветаў (2 — 3 лютага 1919 года). Член Цэнтральнага бюро Камуністычнай партыі (бальшавікоў) Беларусі (31 снежня 1918 — 6 сакавіка 1919 гг.), Цэнтральнага камітэта Камуністычнай партыі (бальшавікоў) Літвы і Беларусі (6 сакавіка — 13 красавіка 1919 года), Цэнтральнага выканаўчага камітэта БССР, Цэнтральнага выканаўчага камітэта Літоўска-Беларускай ССР. У 1937 годзе арыштаваны і выязной сесіяй Вярхоўнага суда СССР прыгавораны да вышэйшай меры пакарання. Расстраляны ў Менску. Рэабілітаваны ў 1967 годзе.

Зноскі