Інфаркт міякарда

Інфаркт міякарда^[1] (Infarctus cordis) — адна з клінічных формаў ішэмічнай хваробы сэрца, якая працякае з развіццём ішэмічнага некроза ўчастка міякарда, абумоўленага абсалютнай ці адноснай няздатнасцю яго кровазабеспячэння.

Востры інфаркт міякарда
Дыяграма інфаркта міякарда (2) у вобласці пярэдняй сценкі пасля закупоркі (1) левай каранарнай артэрыі (LCA; правая каранарная артэрыя = RCA)
МКХ-10	I21.21.
МКБ-10-КМ	I21 і I22
МКХ-9	410410
OMIM	608557
DiseasesDB	8664
MedlinePlus	000195
eMedicine	med/1567 emerg/327emerg/327 ped/2520ped/2520
MeSH	D009203
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Класічнае апісанне стану пры гэтай сардэчна-сасудзістай катастрофе ўключае ціск за грудзінай, які перарастае ў моцны боль, і пачуццё страху. Інфаркт міякарда здараецца, калі кроваток да сардэчнай мышцы рэзка скарачаецца ў выніку закупоркі каранарнай артэрыі тромбам. Але ў некаторых выпадках людзі не адчуваюць болю, нягледзячы на тое, што адбываецца ў іх арганізме, таму не звяртаюцца па дапамогу^[2].

Зноскі

1. Напісанне Інфаркт міякарда згодна з Тлумачальным слоўнікам беларускай літаратурнай мовы. — Мн., 2002. — С. 348
2. zviazda.by