Ваенная тэхніка

Ваенная тэхніка — тэхнічныя сродкі, наяўныя ў узброеных сіл і якія забяспечваюць іх баявыя дзеянні і паўсядзённае функцыянаванне^[1]. Да іх адносяцца:

• баявая тэхніка — для нанясення прамога баявога шкоды праціўніку — гэта зброя з яго носьбітамі, з’яўляецца найбольш важнай складаючай часткай ваеннай тэхнікі^[2],
• тэхнічныя сродкі кіравання войскамі і іншымі тэхнічнымі сродкамі,
• сродкі тылавога забеспячэння і забеспячэння баявых дзеянняў,
• тэхнічныя сродкі навучання і прапаганды.

Савецкія гаўбіцы М-30, Д-30, мінамёт «Васілёк» і рэактыўная сістэма залпавага агню БМ-21

Класіфікацыя

У залежнасці ад прыналежнасці да выгляду узброеных сіл, родзе войскаў адрозніваюць ваенную сухапутную, ваенна-марскую, ваенна-паветраную тэхніку, тэхніку інжынерных войскаў, марской пяхоты і г.д. Ваенную тэхніку падраздзяляюць і па функцыянальным прызначэнні, напрыклад, ракетная, артылерыйская, бранятанкавая, авіяцыйная, карабельная тэхніка, тэхніка сувязі, стралковую зброю.

Зноскі

1. Военная техника(недаступная спасылка) // Великий князь — Восходящий узел орбиты. — М. : Большая российская энциклопедия, 2006. — С. 527. — (Большая российская энциклопедия : [в 35 т.] / гл. ред. Ю. С. Осипов ; 2004—2017, т. 5). — ISBN 5-85270-334-6.
2. Техника военная // Словарь военных терминов / А. М. Плехов, С. Г. Шапкин. — М.: Воениздат, 1988.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Ваенная тэхніка