Вавілонскі палон

Вавілонскі палон (іўр. גָּלוּת בָּבֶל) — перыяд у гісторыі яўрэйскага народа з 598 па 539 год да н. э. Зборная назва серыі гвалтоўных высялення вавілонскай значнай часткі яўрэйскага насельніцтва Іўдзейскага царства ў часы праўлення Навухаданосара II.

Гэтыя выгнанні адбываліся на працягу 16 гадоў (598-582 гг. да н. э.) і былі карнымі мерамі ў адказ на антывавілонскія паўстанні ў Іўдзеі. Гэты перыяд завяршыўся з вяртаннем часткі яўрэяў у Іўдзею пасля заваявання Вавілоніі персідскім царом Кірам Вялікім.

Вавілонскі палон прывёў да з'яўлення буйной яўрэйскай дыяспары і зрабіўся паваротным пунктам у развіцці яўрэйскай рэлігійна-нацыянальнай свядомасці.

Гл. таксама

• Асірыйскі палон