Іосіф Ігнатавіч Валодзька[1] (Валадзько[2]) (лістапад 1887, г. п. Гарадзея — 20 снежня 1937, НКУС) — адзін з арганізатараў камуністычнага падполля і партызанскага руху ў Беларусі ў гады Грамадзянскай вайны, дзяржаўны дзеяч БССР[1].

Хуткія факты Іосіф Ігнатавіч Валодзька, начальнік Упраўлення сувязі БССР ...
Іосіф Ігнатавіч Валодзька
начальнік Упраўлення сувязі БССР
1933 1937
намеснік наркама земляробства БССР
1928 1929
ваенкам Гомельскай губерні
1920 1921
Нараджэнне 1887
Смерць 20 снежня 1937(1937-12-20)
Жонка Валодзька Яўгенія Мікалаеўна
Партыя КПСС
Бітвы Грамадзянская вайна ў Расіі
Закрыць

Біяграфія

Член КПСС з 1917 года. У 1918 г. сакратар Замір'еўскага падпольнага падрайкама РКП(б). У 1919 памочнік ваенкама ў Навагрудку, ваенкам і член рэвалюцыйнага камітэта Рагачоўскага павета, у 1920-21 ваенкам Гомельскай губерні. З 1922 старшыня выканкама Магілёўскага павятовага, Бабруйскага раённага Саветаў[1].

З 1928 года намеснік наркама земляробства БССР. У 1929—1930 гг. старшыня Віцебскага акруговага, з 1931 г. Мінскага гарадскога выканкамаў. У 1933—1937 гг. начальнік Упраўлення сувязі БССР, упаўнаважаны Наркамата сувязі СССР па БССР. Член ЦК КП(б)Б у 1929—1937 гг. Член ЦВК СССР і ЦВК БССР. У 1937 годзе адпраўлены ў Казахстан на пасаду ўпаўнаважанага наркамата сувязі СССР[1].

Арышт

Неўзабаве арыштаваны. Абвінавачваўся ў прыналежнасці да «контррэвалюцыйнай тэрарыстычнай дыверсійна-шкодніцкай арганізацыі правых» і «антысавецкай арганізацыі ва ўпраўленні сувязі БССР». Асуджаны да ВМП. Расстраляны ў адну ноч з Якавам Афанасьевым, Васілём Дружчыцам, Аркадзіем Ляшчынскім, Маркам Матусевічам, Фёдарам Сулкоўскім, Іванам Суртам, Дорай Турбовіч і іншымі (усяго больш за 200 чалавек). Рэабілітаваны 12.10.1957[2].

Зноскі

  1. Володько Иосиф Игнатьевич // Биографический справочник. Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 122. — 737 с.

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.