Ізабарны працэс

Ізабарны працэс (стар.-грэч.: ἴσος — «аднолькавы» і βάρος «цяжар») — тэрмадынамічны працэс, які адбываецца ў сістэме пры сталым ціску і нязменнай масе ідэальнага газу.

Графік ізабарычнага пашырэння газу ад аб'ёму ${\displaystyle V_{a}}$ да ${\displaystyle V_{b}}$. AB тут з'яўляецца ізабарай.

Згодна з законам Гей-Люсака, пры ізабарным працэсе ў ідэальным газе ${\displaystyle {\frac {V}{T}}=\mathrm {const} }$.

Праца, якая здзяйсняецца газам пры пашырэнні або сціску газу, роўная ${\displaystyle A=P\Delta V}$.

Колькасць цеплыні, якую атрымлівае або аддае газ, характарызуецца змяненнем энтальпіі: ${\displaystyle \delta Q=\Delta I=\Delta U+P\Delta V}$.

Гл. таксама

• Ізатэрмічны працэс
• Ізахорны працэс

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Белэн, 1999. — 608 с.: іл. ISBN 985-11-0279-2